Terapia rodzinna to forma poradnictwa przeznaczona dla rodzin, które mogą borykać się z różnymi problemami wpływającymi na jednostkę rodzinną. Chociaż istnieje wiele rodzajów technik terapii rodzinnej do wyboru, należy pamiętać, że jednym z najważniejszych czynników terapii jest znalezienie terapeuty, z którym cała rodzina będzie w stanie zbudować więź.
Rodzaje terapii rodzinnej
Do wyboru jest wiele rodzajów technik terapii rodzinnej. Wybierając terapeutę, pamiętaj, aby znaleźć kogoś, kto specjalizuje się w konkretnym obszarze zainteresowań Twojej rodziny. Podczas gdy niektórzy terapeuci stosują jedną konkretną technikę, wielu terapeutów wybiera podejście bardziej eklektyczne. Oznacza to, że mogą korzystać z ćwiczeń i perspektyw z kilku technik terapeutycznych, aby jak najlepiej zaspokoić potrzeby konkretnego klienta. W terapii rodzinnej terapeuci rodzinni:
- Zadawaj pytania, aby poznać każdego członka rodziny
- Obserwuj i dokumentuj, kto uczestniczy, kto nie, style komunikacji, a także obserwowalną dynamikę mocy
- Użyj sesji terapii rodzinnej jako mikrokosmosu interakcji rodziny w domu i na świecie
- Zdiagnozuj członków rodziny, jeśli to konieczne
- Zapewnij psychoedukację, aby pomóc rodzinie lepiej zrozumieć sytuację lub schemat
- Udostępnij przydatne zasoby i polecenia
- Może dać rodzinie ćwiczenia do wykonania w domu i/lub w ramach sesji terapeutycznej
- Może spotykać się z różnymi podgrupami lub osobami w rodzinie, aby lepiej ocenić całą rodzinę
- Traktuje całą rodzinę jak klienta
- Dzieli się z rodziną spostrzeżeniami dotyczącymi niezdrowych wzorców lub wszechobecnych zachowań i zapewnia rodzinie przestrzeń do odkrywania możliwych rozwiązań
Poznawczo-Behawioralna Terapia Rodzinna
Poznawczo-behawioralna terapia rodzinna zakłada, że myśli, emocje i zachowania każdego członka rodziny wpływają na siebie w sposób cykliczny, prowadząc do negatywnych przekonań podstawowych. Podstawowe przekonania mogą być zarówno świadomymi, jak i nieświadomymi negatywnymi przekonaniami, które każdy członek rodziny ma na swój temat. Te podstawowe przekonania wchodzą w interakcję z cyklicznym wzorcem każdej osoby, a następnie wpływają na interakcje z innymi członkami rodziny. Na przykład:
- Rodzeństwo 1 (podstawowe przekonanie – jestem sam): Myśl: Jestem głodny; Zachowanie: Zrobię sobie przekąskę; Emocja: neutralna
- Rodzeństwo 2 (podstawowe przekonanie – nie da się mnie kochać): Myśl: Dlaczego Rodzeństwo 1 też nie zrobiło mi przekąski; Zachowanie: dystansuję się; Emocja: Zdenerwowany, zirytowany
- Rodzeństwo 1: Myśl: Rodzeństwo 2 jest zdenerwowane, ale nie mówi dlaczego; Zachowanie: Ignoruj je; Emocja: Zdenerwowany, odizolowany
Dzięki temu wzorowi interakcji widać, że każde z rodzeństwa myśli i zachowuje się w sposób potwierdzający jego negatywne przekonania. Terapeuta pomoże temu rodzeństwu w zidentyfikowaniu ich indywidualnego wzorca, a także pomoże im ustalić, w jaki sposób ich indywidualne wzorce wpływają na ich wzajemne traktowanie. Uświadomienie sobie niezdrowych wzorców interakcji oznacza, że jest teraz miejsce na zakłócenie tych cykli i stworzenie zdrowszych. Oznacza to również, że istnieje możliwość podważenia negatywnych przekonań.
Zalety rodzinnej terapii poznawczo-behawioralnej
Zalety terapii poznawczo-behawioralnej dla rodzin:
- Każda osoba pracuje nad własnym rozwojem, aby pomóc rodzinie.
- Ponieważ terapia skupia się na rozwiązaniu, może być krótka.
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) uczy strategii, które mogą być przydatne w innych obszarach życia.
- Uczy każdego członka rodziny, jak obserwować własne zachowanie, jak jego zachowanie i myśli wpływają na jego emocje oraz jak wpływa to na innych członków rodziny.
- Terapeuci są bardzo bezpośredni i prowadzą.
Wady terapii poznawczo-behawioralnej dla rodzin
Wady terapii poznawczo-behawioralnej dla rodzin:
- Każda osoba musi zobowiązać się do bycia otwartym i analizowania własnego zachowania.
- Może to być za dużo pracy domowej dla niektórych rodzin (pisanie dziennika, zapisywanie myśli).
- Nie zagłębia się w procesy emocjonalne.
- Nie porusza głębszych problemów pokoleniowych.
- Ma wysoką strukturę.
- Przeważnie skupia się na mierzalnych celach.
- Terapeuci są bardzo bezpośredni i prowadzą.
Systemowa terapia rodzinna
W systemowej terapii rodzin indywidualną diagnozę zdrowia psychicznego lub niezdrowe zachowanie postrzega się jako objaw całej rodziny, której członkowie nieświadomie zachowują się w sposób pozwalający na kontynuację tego niezdrowego wzorca. Uważa się, że zmiana struktury rodziny, wzorców przekonań i interakcji może sprawić, że cała rodzina będzie zdrowsza. Na przykład, jeśli nastolatek zmaga się z nadużywaniem narkotyków, nie jest to postrzegane jako jego indywidualny problem, ale raczej jako objaw szerszego problemu rodzinnego, który może rozwiązać tylko cała jednostka, współpracując razem.
Profesjonaliści systemowej terapii rodzinnej
Zalety systemowej terapii rodzin:
- Wina nigdy nie jest zrzucana na siebie i nie ma bezpośredniej identyfikacji pojedynczej przyczyny problemu.
- Cała rodzina uczestniczy w terapii razem jako grupa, więc staje się to wspólnym doświadczeniem.
- Terapeuta nie pełni roli eksperta, ale raczej działa jako katalizator zmian w rodzinie.
Wady związane z systemową terapią rodzinną
Wady systemowej terapii rodzinnej:
- Zaangażowanie czasowe może być duże.
- Każdy musi uwierzyć w to podejście, aby zadziałało. Na przykład, jeśli jedna osoba nie chce postrzegać rodziny jako niezdrowej, ale raczej zrzuca winę tylko na jedną osobę, terapia będzie trudniejsza.
- Cała grupa musi chcieć wziąć udział.
- Terapeuta jest mniej bezpośredni i może poprosić rodzinę o przemyślenie swoich myśli i emocji.
Strukturalna terapia rodzinna
Strukturalna terapia rodzin postrzega indywidualne problemy lub diagnozy zdrowia psychicznego jako objawy dysfunkcyjnej jednostki rodzinnej. Celem strukturalnej terapii rodzin jest zmiana całej struktury rodziny poprzez skupienie się na zdrowej komunikacji i ustaleniu odpowiednich granic. Na przykład, jeśli w gospodarstwie domowym jest kilkoro dzieci i wydaje się, że tylko jeden z rodziców jest w stanie odpowiednio je wychować, celem tej rodziny może być ponowne ustawienie obojga rodziców na szczycie hierarchii strukturalnej rodziny, zapewniając im równe szanse. władzę jako rodzice i większą władzę niż ich dzieci.
Za i przeciw strukturalnej terapii rodzinnej
Zalety strukturalnej terapii rodzinnej:
- Terapeuta jest bardzo bezpośredni i nawet zmienia dynamikę mocy, tymczasowo stając po stronie kogoś, aby wyrazić swoją opinię.
- Działa dobrze w przypadku rodzin z dziećmi, które wykazują niezdrowe zachowania.
- Rzuca wyzwanie negatywnym wzorcom rodzinnym, aby pomóc wszystkim.
- Pomaga zmienić dynamikę rodziny w celu zapewnienia długoterminowego zrównoważonego rozwoju.
- Jest pomocny dla rodziców, którzy czują, że zmagają się z rodzicielstwem.
Wady strukturalnej terapii rodzinnej:
- Wykorzystuje aktywne interwencje, takie jak odgrywanie ról, wymagające aktywnego udziału każdego członka, z czym niektórzy mogą nie czuć się komfortowo.
- Niektóre strategie mogą powodować, że dana osoba poczuje się wyróżniona lub przeciwna.
- Cotygodniowe sesje odbywają się do czasu, aż nastąpi restrukturyzacja, co może wymagać ogromnego nakładu czasu.
Strategiczna terapia rodzinna
Strategiczna terapia rodzinna unika dogłębnej analizy problemów i zamiast tego wykorzystuje ukierunkowane strategie, aby pomóc rodzinie komunikować się i lepiej rozwiązywać problemy. Dzięki strategicznej terapii rodzinnej terapeuta może wywołać debatę podczas sesji, aby pomóc rodzinie konceptualizować swój problem i zacząć go rozwiązywać jako całość. Strategiczna terapia rodzinna skupia się na tu i teraz.
Za i przeciw strategicznej terapii rodzinnej
Zalety strategicznej terapii rodzinnej:
- Wiara, że zmiana może nastąpić szybko.
- Terapeuci zachęcają do zmian w oparciu o świadomość rodziny, dzięki czemu zmiany wydają się bardziej naturalne.
- Rodziny mogą wykorzystać skuteczne strategie do samodzielnego rozwiązywania problemów w przyszłości.
- Terapeuta jest bardzo bezpośredni i często zadaje pracę domową.
- Brak głębokiej eksploracji emocjonalnej.
Wady strategicznej terapii rodzinnej:
- Cele rodzinne muszą być jasno określone i uzgodnione.
- Członkowie rodziny muszą odgrywać aktywną rolę poza sesjami doradczymi.
- Terapeuta jest bardzo bezpośredni i często zadaje pracę domową.
- Brak głębokiej eksploracji emocjonalnej.
Terapia narracyjna
W terapii narracyjnej problemy, z którymi może borykać się rodzina, są uzewnętrzniane i przetwarzane w sposób umożliwiający wszystkim członkom opowiedzenie swojej historii. Terapia narracyjna pomaga rodzinom w uzewnętrznieniu swoich problemów, dzięki czemu łatwiej jest je omawiać. Zakłada również, że jednostki i rodziny są w stanie przepisać swoje historie, zmieniając w ten sposób niezdrową narrację w coś zdrowszego. Na przykład rodzina może mieć narrację, że jest rodziną daleką. Terapeuta pomoże im uzewnętrznić „dystans”, aby mogli go przetworzyć i stworzyć nową, zdrowszą narrację, która lepiej odzwierciedla to, kim są lub chcą się stać jako rodzina. „Odległość” jest postrzegana jako problem, który służył czemuś celowi, ale nie jest częścią ich tożsamości.
Zalety terapii narracyjnej
Zalety terapii narracyjnej:
- Pozwala każdej osobie w rodzinie podzielić się swoją historią.
- Terapeuta jest świadkiem rodzinnej narracji, która może być uzdrawiająca.
- Historia rodziny jest postrzegana jako skarbnica cennych lekcji, niewykorzystanych celów i potencjalnych umiejętności.
- Problemy są uzewnętrzniane i postrzegane jako możliwości uczenia się.
- Terapeuta delikatnie prowadzi klientów i jest świadkiem ich procesu.
- Pomaga rodzinom podkreślić ich mocne strony.
Wady związane z terapią narracyjną
Wady terapii narracyjnej:
- Terapeuta może nie być wystarczająco bezpośredni, jak na gust niektórych rodzin.
- Może być trudne dla rodzin, które nie lubią lub nie czują się komfortowo prowadząc sesje.
- Może wymagać znacznego zaangażowania czasu w zależności od tempa pracy rodziny.
- Mam wrażenie, że postęp jest powolny.
Terapia rodzinna Bowena
Teoria Bowena postrzega całą rodzinę jako powiązaną i zauważa, że więź emocjonalna lub dystans mogą głęboko wpłynąć na wszystkich członków rodziny. Terapia Bowena bada również problemy wielopokoleniowe, które zostały przekazane z pokolenia na pokolenie i wykorzystuje genogram do wykreślenia wszechobecnych wzorców relacyjnych i zachowań, aby rodzina mogła je wizualnie zobaczyć. Celem teorii Bowena jest pomoc każdemu klientowi w osiągnięciu ostatecznego poziomu zdrowia psychicznego, ponieważ będzie to miało pozytywny wpływ na całą rodzinę, a także przeformułowanie problemów rodzinnych jako wzorców przekazywanych z pokolenia na pokolenie.
Za i przeciw teorii Bowena
Zalety teorii Bowena:
- Podaje holistyczną perspektywę, jeśli chodzi o kwestie rodzinne i bada je z wielopokoleniowego punktu widzenia.
- Pomaga każdemu członkowi rodziny pracować nad samoróżnieniem się.
- Może działać, nawet jeśli nie wszyscy zapisali się na terapię.
- Dogłębne przetwarzanie emocjonalne i budowanie wglądu.
- Poprawia komunikację i podkreśla niezdrowe wzorce komunikacji (triangulacja).
- Terapeuta pełni rolę przewodnika, ale zachęca rodzinę do rozwijania własnego wglądu.
Wady terapii rodzinnej Bowena:
- Może być zbyt intensywny dla niektórych rodzin, zwłaszcza jeśli rodzice lub opiekunowie nie są gotowi na zbadanie własnej rodziny lub wzorców pochodzenia.
- Nie jest to krótka teoria terapeutyczna.
- Może być trudne dla osób, które nie zajmują się głębokim przetwarzaniem emocji.
- Może nie być odpowiednie dla rodzin z młodszymi dziećmi.
Jakie są wady terapii rodzinnej?
Chociaż terapia rodzinna może być niezwykle pomocna dla niektórych rodzin, w innych może nie działać. Rodziny, które nie są w pełni zaangażowane w terapię rodzinną, mogą mieć trudności z dostrzeżeniem, że w dłuższej perspektywie nastąpią prawdziwe zmiany. Niektóre rodziny mogą również nie być gotowe, aby zagłębić się w problemy, z którymi się borykają, i to jest w porządku.
Jakie są trzy cele terapii rodzinnej?
Chociaż cele terapii rodzinnej będą różne dla każdej rodziny, ogólnie rzecz biorąc, niektóre cele mogą obejmować:
- Stwórz zdrowszą rodzinę
- Popraw umiejętności komunikacyjne
- Zrozumienie odpowiednich wzorców interakcji (zdrowe rozwiązywanie problemów, rozwiązywanie konfliktów i bezpieczne granice)
Jakie są trzy rodzaje terapii?
Trzy rodzaje terapii obejmują terapię rodzinną, par i indywidualną. Jeśli chodzi o techniki terapeutyczne, istnieje znacznie więcej niż trzy opcje do wyboru, należy jednak pamiętać, że wielu terapeutów zastosuje podejście eklektyczne lub integracyjne i będzie uwzględniać wiele orientacji teoretycznych w zależności od potrzeb swoich klientów.
Jakie techniki są stosowane w terapii rodzinnej?
Każda technika terapii rodzinnej będzie miała pewne zalety i wady. Wybierając terapeutę rodzinnego, pamiętaj, że najważniejszym czynnikiem pozwalającym przewidzieć pomyślny wynik jest wybór terapeuty, z którym rodzina ma dobre relacje.
