Wypracowanie odpowiednich zasad i konsekwencji dla nastolatka może być naprawdę frustrujące dla rodzica lub rodziców. Idealnie, konsekwencje powinny mieć na celu nauczenie nastolatka wglądu, samoregulacji i samokontroli.
Zacznij od ustalenia granic
Ważne jest, aby myśleć o sobie jako o rodzicielstwie, osobie ustalającej zasady i utrzymującej równowagę w rodzinie. Role te nie są odpowiednie do pełnienia przez nastolatka, a jeśli tak się stanie, rodzina stanie się niezdrowa. Kiedy już ustalisz, że to ty jesteś odpowiedzialny, nadal utrzymuj to stanowisko, zachowując konsekwentność. Jeśli wychowujesz nastolatka z innym rodzicem, oboje będziecie musieli dostosować się do zasad i przepisów panujących w domu.
Daj przykład
Po ustaleniu granic i utrzymaniu mentalności, że jesteś głową rodziny, a nie kumplem, najlepiej pokazać nastolatkowi, jak wygląda właściwe zachowanie. Jeśli popełnisz błąd, użyj go jako przykładu nauczania dla swojego nastolatka. Wyjaśnij swój tok myślenia, swoje doświadczenia emocjonalne i sposób, w jaki udało Ci się pogodzić tę sytuację. Upewnij się, że wybierasz odpowiednie przykłady, którymi chcesz podzielić się z nastolatkiem, i nie są one zbyt ciężkie ani poważne.
Wybierz odpowiednie konsekwencje
Myśląc o konsekwencjach, upewnij się, że są one odpowiednie do wieku i nie są zbyt ekstremalne. Spróbuj postawić się na miejscu nastolatka i zastanów się, jak zareagowałbyś na nakładane przez Ciebie kary, zanim zrobisz to oficjalnie.
Okazywanie braku szacunku
To typowe, że nastolatek okazuje brak szacunku przynajmniej raz na jakiś czas. W ten sposób eksperymentują ze swoją niezależnością i przesuwaniem granic. Jest to normalna część ich oddzielania się od jednostek rodzicielskich i osiedlania się jako dorośli. Porozmawiaj z nimi w spokojny, racjonalny sposób o tym, dlaczego ważne jest okazywanie szacunku i zapytaj, czy kiedykolwiek doświadczyli sytuacji, w której czuli się lekceważeni. Jeśli rozmowa nie wystarczy, możesz rozważyć odebranie na jakiś czas drobnego przywileju, takiego jak korzystanie z telefonu lub telewizji. Jeśli to nie zadziała, zwiększ czas bez przywileju.
Łamiąc godzinę policyjną
Jeśli Twój nastolatek łamie godzinę policyjną, najpierw dowiedz się, dlaczego. Ważne jest, aby pomóc nastolatkowi nauczyć się spowalniać procesy myślowe i zanotować, co skłoniło go do podjęcia takiej decyzji. Naprawdę zagłębiaj się w tę kwestię, dopóki nie stanie się jasne, że rozumieją, dlaczego dokonali takiego wyboru. Nastolatki są zwykle impulsywne i mają trudności z przemyśleniem swoich wyborów, więc możesz się spodziewać, że podejmą jeszcze kilka takich szybko działających decyzji. Ponieważ złamanie godziny policyjnej zwykle wpływa na zaufanie między rodzicem a dzieckiem, zastanów się, w jaki sposób mogą to odzyskać. Może to obejmować:
- Załatwiam ci sprawy, które musisz załatwić
- Pomaganie ze zwierzakiem lub rodzeństwem
- Robię jakieś prace
Następnym razem, gdy Twój nastolatek wyjdzie na zewnątrz, poproś go, aby kilka razy wysłał Ci SMS-a z prośbą o sprawdzenie, abyś mógł zacząć odbudowywać zaufanie między wami. Jasno określ, o której godzinie będziesz musiał się z nimi skontaktować.
Fizyczna kłótnia lub znęcanie się
Jeśli Twój nastolatek wdaje się w bójki fizyczne lub zostaje przyłapany na znęcaniu się nad innym dzieckiem, naprawdę ważne jest, aby najpierw przyjrzeć się swojemu zachowaniu. Zastanów się, czy wysłałeś im jakąkolwiek wiadomość, która mogła promować tego typu zachowanie. Jeśli tak, niezwykle ważne jest, aby przyznać się do własnego zachowania i wiedzieć, że jest czas, aby pomóc nastolatkowi zmienić jego mentalność w stronę przemocy i znęcania się.
- Porozmawiaj ze swoim nastolatkiem o znaczeniu traktowania rówieśników z życzliwością i spróbuj pomóc im zrozumieć, dlaczego zachowują się w ten sposób.
- Pokaż im, że znęcanie się nigdy nie jest w porządku i że istnieją inne sposoby wyrażania swoich uczuć.
- Wykorzystuj dzienniki lub sprawdzanie emocji jako konsekwencję swojego zachowania.
Każdego dnia prowadź dziennik lub przeprowadzaj z Tobą ustną rozmowę na temat swoich uczuć oraz tego, jak ich uczucia wpłynęły na kilka decyzji, które podjęli tego dnia, zanim uzyskali dostęp do czegoś, co im się podoba, np. telefonu, samochodu, komputera lub telewizja.
Złe oceny
Jeśli Twój nastolatek ma złe oceny, porozmawiaj z nim o tym, dlaczego według niego tak się dzieje. Mogą potrzebować korepetytora lub dodatkowej pomocy w konkretnym przedmiocie. Jeśli nie potrzebują pomocy, ale wolą odpocząć, możesz monitorować ich pracę domową i naukę w domu. Przeznacz pewną ilość czasu, na przykład godzinę lub dwie, na naukę, zanim będą mogli zrobić lub mieć coś, co im się podoba. Pomoże im to również wypracować dobry plan zajęć i nawyki związane z nauką, które przyniosą korzyści im jako dorosłym.
Dopasuj karę do niewłaściwego zachowania
Wychowywanie nastolatka jest naprawdę trudne i czasami może wystawić na próbę Twoją cierpliwość. Pamiętaj, aby podchodzić do zasad i konsekwencji z empatią i konsekwencją. Nie bój się zwracać się do przyjaciół, członków rodziny lub doradców o dodatkowe wsparcie.
