Przeczytanie inspirującej historii dla nastolatków może pomóc Ci znaleźć nadzieję w skądinąd ponurej sytuacji. Nie myśl, że jesteś sam, kiedy życie wydaje się najgorsze. Wielu nastolatków było na twoim miejscu i udało im się pokonać wyzwania, aby żyć w bezpieczeństwie, pokoju i szczęściu.
Inspirujące historie o nastolatkach z problemami, które przezwyciężyły życiowe wyzwania
Poniższe inspirujące historie dla nastolatków z problemami dotyczą nastolatków z różnych środowisk. Może się okazać, że możesz utożsamić się z niektórymi historiami lub zdasz sobie sprawę, że chociaż ci nastolatkowie byli w najgorszym położeniu, nadal byli w stanie wydostać się z okopów i przetrwać.
Danielle walczy o akceptację
Danielle dorastała w domu, w którym jej rodzice byli nałogowymi użytkownikami narkotyków i alkoholikami. Obcy ludzie wchodzili i wychodzili z domu o każdej porze nocy. Pewnej nocy do pokoju Danielle wszedł mężczyzna i ją zgwałcił. Miała 13 lat. Opowiedziała o tym rodzicom, którzy jednak odrzucili tę informację, twierdząc, że na pewno śnił jej się koszmar. Danielle zdecydowała się uciec z domu i zostać członkiem popularnego gangu w społeczności.
Bardzo zbliżyła się do tych ludzi i podziwiała ich. Nie byli dla niej najlepszymi wzorami do naśladowania, ale doszła do wniosku, że troszczą się o nią bardziej niż o własnych rodziców. Poczuła, że lepiej będzie, jeśli zrobi to, czego chcą, bo inaczej też mogą się od niej odwrócić. Zaczęła kraść, atakować ludzi, zażywać narkotyki i alkohol. Niedługo potem za swoje przestępstwa spędziła pięć lat w ośrodku poprawczym dla nieletnich.
Tymczasem rozpoczęła terapię i znalazła religię, w której znalazła pocieszenie. Dowiedziała się, dlaczego dołączyła do gangu i jak jej życie wymknęło się spod kontroli. Zanim skończył się wyrok, była mówcą publicznym i mentorem rówieśniczym niektórych młodszych więźniów. Po wyjściu na wolność uczęszczała do college'u i została psychologiem dziecięcym.
Amanda szuka prawdziwej miłości
Kiedy Amanda miała siedem lat, jej ojciec opuścił matkę. To zdruzgotało jej matkę i zaczęła dużo pić. Pewnej nocy jej matka trafiła do więzienia za kilka jazdy pod wpływem i inne zarzuty. Sąd uznał, że nie nadaje się na matkę, a ponieważ nie było innej rodziny, która mogłaby zaopiekować się Amandą, trafiła do pieczy zastępczej.
Na początku było wspaniale, bo w końcu mogła być częścią rodziny, która naprawdę się o nią troszczyła, a przynajmniej tak myślała. Kilka tygodni po jej przeprowadzce rodzice zastępczy zdecydowali, że to nie przejdzie, więc Amanda została wysłana do innego domu. W drugim domu nie było już tak miło jak w pierwszym, ale zaopiekowali się nią lepiej niż jej matka. Jednak po trzech tygodniach agencja stwierdziła, że dom zastępczy nie nadaje się do pieczy zastępczej i Amanda udała się gdzie indziej. W swoim trzecim domu zastępczym ponownie znalazła kochającą rodzinę. Przebywała tam cztery miesiące i w końcu pomyślała, że znalazła swój dom – czyli do czasu, kiedy rodzina zdecydowała się nie uczestniczyć już w pieczy zastępczej.
W szóstym domu Amanda wmówiła sobie, że nikt jej nie chce na tym świecie. Aby złagodzić te uczucia, zaczęła się ubierać w sposób, który zwróciłby na nią wiele uwagi i zaakceptowałaby każde uczucie, jakie mogła zdobyć. Oznaczało to, że była bardzo rozwiązła i narażała się na choroby przenoszone drogą płciową i ciążę. Właściwie powiedziała, że nie obchodzi ją, czy zajdzie w ciążę, ponieważ nie miałaby nic przeciwko posiadaniu małego dziecka do przytulania, przytulania i kochania.
Około rok później Amanda rzeczywiście zaszła w ciążę, a ojciec nie chciał mieć nic wspólnego z dzieckiem. Miała 15 lat i spodziewała się dziecka. Ponieważ jej przybrani rodzice nie byli przygotowani do opieki nad dzieckiem, została ponownie wysłana do innej rodziny zastępczej. Nie tylko wracała z domu do domu, ale jej dziecko spotkał ten sam los – aż w końcu znalazła jedyną rodzinę, która zaakceptowała ją taką, jaka jest.
Dzięki zaangażowaniu, trosce i miłości tej rodziny do Amandy udało jej się ukończyć szkołę średnią i rozpocząć studia. To nie było łatwe. Musiała pracować na dwa etaty, płacić za opiekę nad dzieckiem i odrabiać lekcje, jednocześnie opiekując się dzieckiem. Cała ciężka praca opłaciła się. Ukończyła studia biznesowe i jest dyrektorem ds. opieki nad dziećmi w ośrodku opieki dziennej.
Bunt Jessiki przeciwko władzy
Jessica pochodziła z kochającego, zamożnego domu. Jedynym problemem było to, że Jessica nigdy nie czuła się wystarczająco dobrze. Jej rodzice chcieli, żeby była najlepsza we wszystkim i żeby uważała ich za swoich najlepszych przyjaciół. Kiedy Jessica osiągnęła wiek dojrzewania, zdecydowała, że nie może już dłużej znosić żądań rodziców i zrobiła wszystko, co w jej mocy, aby sprzeciwić się ich życzeniom, co obejmowało włączenie się do niewłaściwego tłumu, picie, zażywanie narkotyków i popełnianie przestępstw. Rodzice nie mieli pojęcia, co w nią wstąpiło i obawiali się o jej przyszłość. Jessiki nie obchodziło, że zmierzała ponurą ścieżką. Rodzice zapisali ją na obóz na pustyni.
Obóz na pustyni wymagał energicznych działań i wielu prostych taktyk zastraszania. Jessice codziennie przypominano, że jeśli nie odzyska formy, poniesie znacznie poważniejsze konsekwencje w więzieniu lub więzieniu. Po zakończeniu obozu Jessica wróciła do domu jako zupełnie inna, nowa osoba. Jej rodzice dzięki poradnictwu rodzinnemu zrozumieli, gdzie popełnili błąd, i byli tak samo szczęśliwi, że odzyskali córkę, jak powrót Jessiki.
Inspirowanie nastolatków z problemami
Inspiruj zmartwionych nastolatków inspirującymi historiami. Słuchanie lub czytanie takich historii może pomóc im zobaczyć, że jest nadzieja nawet w trudnych czasach.
