Historia francuskiego chleba jest długa i zróżnicowana, co doprowadziło do powstania popularnego, chrupiącego bochenka spożywanego codziennie przez miliony ludzi. Zrozumienie tej historii może dać ci wgląd w kształt, konsystencję i smak chleba.
Co to jest chleb francuski
Francuzi mają długą historię wpływania na technikę kulinarną, od terminów używanych do opisania technik gotowania po chleb spożywany codziennie przez wielu ludzi na całym świecie. Chleb francuski to charakterystyczny bochenek o ściśle kontrolowanych składnikach. W rzeczywistości francuskie prawo stanowi, że bochenki zawierają wyłącznie mąkę, wodę, drożdże i sól w różnych ilościach.
Prawdziwy francuski chleb lub bagietka jest długa i smukła, ma grubą, złotą skórkę, która powinna pękać po ściśnięciu. Wnętrze chleba jest sprężyste i koloru złamanej bieli, z wnękami o różnej wielkości rozmieszczonymi po całym wnętrzu. Mimo prostych składników chleb powinien smakować lekko słodko-orzechowo, z maślanym aromatem.
Historia francuskiego chleba
Początki chleba francuskiego można odnaleźć w Wiedniu w połowie XIX wieku. Przed tym okresem chleb wypiekano w suchym piekarniku, uzyskując bochenek o mniej spójnej konsystencji. Wynalezienie i zastosowanie piekarnika parowego umożliwiło kontrolowanie temperatury i czasu pieczenia, w wyniku czego powstał bochenek chleba o miękkim, kremowym wnętrzu i grubej, brązowej skórce.
W latach dwudziestych XX wieku uchwalono ustawę zabraniającą piekarzom pracy przed czwartą rano. Ponieważ większość piekarzy wstała dużo wcześniej, aby zabrać się za pieczenie bochenka, wprowadzono zmianę. Zamiast formować chleb w szerokie, płaskie bochenki, które były wcześniej popularne, piekarze zaczęli formować z ciasta długie, cienkie bochenki o średnicy nie większej niż 2 i 1/2 cala. Ten nowy kształt pozwolił na szybsze pieczenie chleba; piekarze mogli teraz służyć gościom śniadaniowym, przestrzegając prawa pracy.
W wyniku nowego kształtu uzyskano bardzo grubą, równą skórkę, która chroniła wnętrze chleba przed przypieczeniem. Nowy kształt chleba doskonale nadawał się do krojenia na pojedyncze porcje na kanapki i szybko zyskał popularność.
Historia składników francuskiego chleba
Chociaż dzisiejszy chleb francuski ma ścisłe wytyczne dotyczące doboru składników, nie zawsze tak było. Kiedy w Wiedniu zaczęto produkować bochenki, używano miękkich mąk, takich jak fasola, aby nadać chlebowi charakterystyczny smak.
Podczas drugiej wojny światowej niedobory żywności i składników doprowadziły do produkcji chleba z gorszych składników; Do dalszej produkcji bochenków używano wypełniaczy, takich jak mąka sojowa. W momencie, gdy składniki ponownie zaczęły pojawiać się w odpowiednich ilościach, rozpoczęto masową produkcję bochenków. Ta masowa produkcja doprowadziła do dalszego stosowania niedrogich składników i wypełniaczy do taniej produkcji chleba.
Chociaż wielu rzemieślników piekarzy nadal korzystało z wysokiej jakości składników, masowa produkcja chleba oznaczała, że większość sklepów spożywczych i restauracji sprzedawała chleb, który nie odpowiadał wysokim standardom ustalonym pierwotnie przez piekarzy z Wiednia.
W miarę jak charakterystyczny kształt chleba zaczęto kojarzyć się z Francją, a chleb ten był spożywany codziennie przez wielu Francuzów, pojawiły się pytania o jakość składników i standardy stosowane przy jego produkcji ich. Aby rozwiązać problem niewystarczających składników, uchwalono ustawę, która zapewni, że bochenki chleba produkowane w masowych ilościach będą zawierały minimum składników wysokiej jakości.
Historia chleba francuskiego daje miłośnikom tego klasycznego chleba wgląd w to, jak zyskał on charakterystyczną skórkę, smak i konsystencję. Weź to pod uwagę, gdy następnym razem będziesz delektować się świeżą bagietką.
