Nauka zwracania się do dziadków po francusku to ważna lekcja słownictwa dla początkujących osób mówiących po francusku. Opisując siebie i swoją rodzinę, większość Francuzów opisałaby nie tylko najbliższą rodzinę, ale także dalszą rodzinę. Używaj francuskich terminów dla „babci” i „dziadka” lub możesz odnosić się do nich za pomocą czułych francuskich odpowiedników takich terminów, jak „grammy” lub „nana”.
Babcia i Dziadek po francusku
Najczęstszymi tłumaczeniami w słownikach dla dziadków są dosłowne tłumaczenia słów „babcia” i „dziadek”. W języku francuskim są to odpowiednio: grand-mère i grand-père lub grand-maman i grand-papa. Terminy te są również powszechnie używane w mowie i piśmie. Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez obcokrajowców, którzy nie są rodzimymi użytkownikami języka francuskiego podczas używania tych terminów, jest zapominanie o dopasowaniu terminu do reszty wyrażenia. Na przykład rodzajnik musi być odpowiedni pod względem płci, więc można powiedzieć: ma grand-mère, ale mon grand-père. To rozróżnienie płci jest szczególnie trudne do nauczenia się dla rodzimych użytkowników języka angielskiego, ponieważ w języku angielskim zaimek „my” jest niezmienny. Przymiotniki również muszą zgadzać się z określeniami babcia i dziadek. Na przykład, jeśli chcesz powiedzieć, że jedna jest blondynką, a druga brunetką, musiałbyś uzgodnić terminy: ma grand-mère est blond (z literą „e” na końcu, oznaczającą rodzaj żeński), mais mon grand-père est brun (bez „e” oznaczającego rodzaj męski).
Czułe określenia dla dziadków w języku francuskim
Chociaż możesz po prostu powiedzieć „mam dziadkowie-rodzice”, aby odnieść się do swoich dziadków, często zdarza się, że zwracasz się do nich bezpośrednio, używając imion, które nazywasz dziadkami. Dziadkowie-rodzice, babcia-mère i dziadek-père to dobre określenia na określenie osób, gdy rozmawia się z kimś innym, ale rodziny francuskie mają również imiona na cześć dziadków, tak samo jak rodziny anglojęzyczne. Różnorodność francuskich imion nadawanych dziadkom jest mniejsza niż w języku angielskim, ponieważ na wiele angielskich imion wpływają korzenie rodzinne w innych językach, takich jak hiszpański, włoski, francuski i niemiecki. Najczęściej używanym wariantem we Francji i innych regionach francuskojęzycznych jest mémère i pépère.
Te dwa imiona wymagają dodatkowego wyjaśnienia w zakresie wymowy, ponieważ często są wymawiane zupełnie inaczej niż zapisane. W większości regionów terminy te wymawia się z drugą sylabą skróconą do „ay” (francuska pisownia: é, er lub ez) zamiast wymawiać sylabę w jej pisowni, co brzmiałoby jak francuska wymowa angielskiego słowa „air” '. Formy te można również zapisać i używać: mémé i pépé.
Innym bardzo powszechnym zestawem terminów jest papy (lub papi) i mama (lub mamie). Terminy te są używane głównie we Francji, natomiast mémère i pépère oraz mémé i pépé są używane zarówno we Francji, jak i w Kanadzie.
Nauka terminów rodzinnych
Nauczenie się, jak powiedzieć „babcia i dziadek” po francusku, aby móc się do nich odwoływać, opisując siebie i swoją rodzinę, jest dość łatwe, podobnie jak nauczenie się terminów, których używają osoby francuskojęzyczne, gdy zwracają się do dziadków bezpośrednio. Usłyszysz te czułe imiona w filmach i programach telewizyjnych lub gdy zobaczysz osoby mówiące po francusku w interakcji ze swoimi dziadkami lub rozmawiające z nimi przez telefon.
Nauka obu typów terminów to dobry dodatek do Twojego słownictwa francuskiego. Początkujący mogą z łatwością nauczyć się tych słów, a zanim biegłość osiągnie poziom średniozaawansowany, nazwy powinny być również łatwo wymawiane przez obcokrajowców, nawet jeśli zwykle pozostaje lekki akcent.
