Długa historia Francji i zróżnicowana geologia dały korzenie zarówno tradycjom narodowym, jak i różnorodnym regionalnym. Od ośnieżonych szczytów lodowców po skąpane w słońcu brzegi, Francja oferuje różnorodne krajobrazy. Jak wyraził to XX-wieczny prezydent Francji Charles de Gaulle: „Jak ktokolwiek może rządzić krajem, który ma 246 różnych rodzajów sera?”
Gdzie zaczęła się francuska tradycja
Nazwa kraju pochodzi od wczesnośredniowiecznego plemienia Franków, którego przywódca Clovis był imiennikiem długiego szeregu 18 francuskich królów zwanych Ludwikiem. Dziś Francja podtrzymuje pewne tradycje, których korzenie sięgają średniowiecza i rycerstwa, inne sięgają oświecenia renesansu, a jeszcze inne wywodzą się z historii najnowszej.
Jako mieszkańcy jednego z najstarszych narodów świata, Francuzi darzą głębokim szacunkiem język, zwyczaje, tradycje i etykietę, a jednocześnie są dumni ze swojego światowego statusu jako innowacyjni, postępowi myśliciele w sztuce i literaturze, kuchni i moda.
Tradycyjne francuskie święta i festiwale
Najważniejsze święta charakteryzują się obchodami na wsi, we wsiach i miastach w całym kraju. Dzięki 11 oficjalnym świętom narodowym francuscy pracownicy cieszą się dużą liczbą dni wolnych.
Święta państwowe i religijne we Francji
Kiedy francuskie święto przypada w niedzielę, oficjalnie ogłasza się je w poniedziałek. Francuzi są znani ze swojej przebiegłości, zwłaszcza w maju, jeśli chodzi o tworzenie dodatkowych długich weekendów, gdy święto wypada we wtorek lub czwartek, zgodnie z powszechną praktyką znaną jako faire le pont lub „budowanie mostu”.„
-
Kartka Wielkanocna Dwa największe święta, Wielkanoc i Boże Narodzenie, opierają się na chrześcijańskich tradycjach religijnych, ponieważ aż 88 procent 65-milionowej populacji Francji identyfikuje się jako katolicy.
- Dzień Bastylii, czyli La Fête Nationale, obchodzony 14 lipca, to dzień niepodległości. Upamiętnia szturm na więzienie w Bastylii w 1789 r., który wywołał rewolucję francuską. W tym dniu odbywają się pokazy sztucznych ogni, machanie flagami, parady i poruszające wykonania Marsylianki, francuskiego hymnu narodowego.
Pięć kolejnych kluczowych dat we francuskim kalendarzu to:
- Święto Pracy 1 maja
- Dzień Zwycięstwa w II wojnie światowej 8 maja
- Święto Wniebowstąpienia, obchodzone 40 dni po Wielkanocy, zazwyczaj w czwartek maja
- Dzień Wszystkich Świętych (La Toussaint) obchodzony 1 listopada, kiedy nagrobki przyozdabia się wieńcami lub chryzantemami doniczkowymi
- Dzień zawieszenia broni 11 listopada
Niezwykłe francuskie uroczystości
Kilka wyjątkowych francuskich uroczystości to tradycje o bogatym pochodzeniu historycznym.
-
francuskie ciasto królewskie Objawienie Pańskie to Dzień Trzech Króli, czyli dwunasty dzień Bożego Narodzenia, przypadający 6 stycznia. Przypomina biblijną opowieść o wizycie Mędrców niosących dary dla Dzieciątka Jezus. La Fête des Rois obchodzone jest podczas przyjęć, których centralnym punktem jest galette des rois, czyli „ciasto królewskie”. Zgodnie z wielowiekową recepturą, kruche, okrągłe, płaskie ciasto wypełnione jest frangipane i kremem ze słodkich migdałów, masła, jajek i cukru. Jest pocięty na kawałki i zabawa polega na tym, aby zobaczyć, kto dostanie kawałek z małym symbolicznym amuletem (la fève) ukrytym w środku i nosi papierową koronę.
-
Prima Aprilis we Francji Poisson d'Avril, czyli April Fish, to dzień żartów przypadający 1 kwietnia. Zgodnie z mało znanym XVI-wiecznym zwyczajem, dzieci wykonują papierowe rysunki ryb, które przypinają do pleców nieświadomych dorosłych, uciekając podczas mówiąc: „Poisson d'Avril”. Tradycja przynajmniej wyjaśnia, dlaczego pierwszego kwietnia można kupić rybę z czekolady.
- Dzień Zaduszny 2 listopada to dzień następujący po Wszystkich Świętych. Znany również jako Dzień Zmarłych (Jour des Morts), jest to dzień, w którym modlimy się za wszystkie dobre, zmarłe dusze.
- Św. Dzień Świętego Marcina przypada w Dzień Rozejmu, który oznacza koniec I wojny światowej w 1918 r., obchodzony 11 listopada o godzinie 11:11. Wzywa on również do zorganizowania tradycyjnej uczty z pieczonej gęsi pod koniec żniw, poprzedzającej znany obecnie okres postu jako Adwent. Podróżując na białym koniu jako biskup Tours, Marcin był w IV wieku patronem żebraków, dzierżawców i właścicieli tawern. W regionie Owernia w środkowej Francji w Dzień Świętego Marcina odbywają się targi koni, a w Dunkierce, niedaleko granicy z Belgią, wczesnym wieczorem dzieci bawią się z papierowymi latarniami, udając poszukiwanie konia św. Marcina.
- Św. Katarzyny obchodzony 25 listopada upamiętnia męczennicę św. Katarzynę Aleksandryjską, ściętą przez cesarza Maksymina II około 305 r. n.e. Dziś Catherinette, które ukończyły 25 lat i są niezamężne, modlą się o znalezienie męża, paradując w spektakularnych zielonych (symbolizujących mądrość) i żółtych (wiara) kapeluszach, aby odeprzeć starostwo.
-
Wyskakujące plaże miejskie Paris Plages to nowsza tradycja od 2002 roku. Plaża przybywa do Paryża w lipcu i sierpniu, kiedy miasto organizuje bezpłatną imprezę plenerową wzdłuż brzegów Sekwany z leżakami, parasolami słonecznymi, stołami piknikowymi i palmami, piasek, fontanny, a także napoje, ciężarówki z lodami i pływanie dla wszystkich.
Wyznaczanie pamiętnych kamieni milowych po francusku
Ważne osobiste momenty w życiu Francuzów są celebrowane zgodnie z tradycyjnymi zwyczajami przekazywanymi z pokolenia na pokolenie.
Tradycje związane z przyjściem na świat dziecka
Przyjęcia baby shower nie są powszechne we Francji, ale przyszłe matki często są obsypywane praktycznymi, prawie nowymi przedmiotami od przyjaciół i rodziny po urodzeniu dziecka. Nic dziwnego, że francuska tradycja wiąże się z winem, nawet jeśli jest to nowość. Najlepszym prezentem jest skrzynka wina przedstawiająca rok urodzenia dziecka, którą rodzice mogą odłożyć, aby dojrzała do osiągnięcia przez dziecko pełnoletności w wieku 21 lat.
W przypadku młodej matki starą francuską tradycją jest wręczanie przez nowego ojca diamentowej biżuterii z okazji narodzin dziecka pary, zwłaszcza w przypadku pierworodnego dziecka.
Tradycje urodzinowe
Weź udział w przyjęciu urodzinowym we Francji, a zauważysz sporo podobieństw i kilka różnic do obchodów urodzin, których doświadczyłeś w USA. Spodziewaj się ciasta ozdobionego owocami zamiast lukrem. Naucz się śpiewać „Joyeux anniversaire!” a jeśli nie wiesz, co wybrać na prezent, postaw na kwiaty lub cokolwiek, co jest elegancko zapakowane i gustownie ozdobione wstążką.
Tradycje ślubne
Na francuskich weselach tradycyjnie ktoś ścina butelki prawdziwego szampana za pomocą specjalnie wykonanej szabli. Legenda głosi, że tradycja ta wywodzi się od wyszkolonych żołnierzy na koniach husarskich Napoleona. Po zwycięstwie podjeżdżali w pełnym galopie i czysto rąbali górne części butelek szampana trzymanych w górze przez kobiety. Od początku XIX wieku tradycyjny francuski tort weselny, zwany croquembouche, to wysoki wyrób cukierniczy składający się z ciastek lub makaroników ułożonych w rożek i obwiązanych cukrem lub nitkami karmelu.
Dni Targowe we Francji
Słoneczny dzień targowy w prowansalskiej wiosce jest uosobieniem tradycyjnego francuskiego życia, nawet w XXI wieku. To całoroczna francuska tradycja, której tradycje sięgają ponad 800 lat. Dla mieszkańców jest to wyjazd na zakupy połączony z wizytą towarzyską; dla zwiedzających to uczta zmysłów. Na plątaninie jasnych straganów prezentowane są tekstylia, wyroby metalowe, antyki, ręcznie robione mydło lawendowe, świeże kwiaty, kiełbaski, stosy oliwek i nie tylko, w asortymencie odzwierciedlającym lokalne specjały.
Wszystko kończy się około południa, kiedy wszyscy udają się do kawiarni lub domu na lunch i ewentualnie sjestę. Każda z wiosek lub dzielnic Paryża, w których znajduje się targ, ma inne dni i godziny. Chociaż nikt nie jest tego pewien, najlepiej przypuszcza się, że w całej Francji działa około 10 000 tradycyjnych francuskich rynków.
Tradycje jedzenia i wina
Jedzenie francuskie jest uważane za najważniejsze wśród najbardziej znanych kuchni świata. Co istotne, w 2010 roku francuska gastronomia została uznana przez UNESCO za „niematerialne dziedzictwo kulturowe”. Jeśli chodzi o wino, Francja ustępuje jedynie Włochom pod względem produkcji, a wina francuskie należą do najsłynniejszych i najbardziej cenionych odmian i marek na świecie.
Tradycje profesjonalnego jedzenia
Pod koniec XIX wieku restaurator, szef kuchni i krytyk kulinarny Auguste L'Escoffier ujednolicił najlepsze francuskie techniki gotowania w standardowej, rozpoznawalnej formie. L'Escoffier stworzyła także system organizacyjny kuchni zawodowych oparty na podziale pracy zwanym systemem brygadowym.
„Opanowanie sztuki gotowania francuskiego” to arcydzieło książki kucharskiej Julii Child, które zapoczątkowało rewolucję kulinarną w Ameryce
- „Le Guide Culinaire” to podręcznik L'Escoffier, z którego nadal korzystają mistrzowie kuchni na całym świecie.
- „Le Guide Michelin” to cieszące się dużym uznaniem globalne źródło informacji umożliwiające kontrolę i wybór najlepszych restauracji i hoteli w 28 krajach.
- Obsługa francuska to formalna, pracochłonna i wymagająca wysokich kwalifikacji styl serwowania przy stole stosowana w eleganckich lokalach gastronomicznych.
Francuski chleb i ser z winem
Nie ma chyba nic bardziej tradycyjnego we Francji niż widok ludzi ustawiających się w kolejce przed lokalną wioską boulangerie (sklep z pieczywem) czekających na świeżo upieczone bagietki, które będą jeść na śniadanie, lunch i kolację. Istnieją nawet przepisy dotyczące składników i metod produkcji tradycyjnej bagietki, spożywanej w ilości 10 miliardów rocznie.
Każdy może włożyć pod pachę idealną, chrupiącą bagietkę, którą można połączyć z francuskim serem i czerwonym lub białym winem w ramach tradycyjnego francuskiego lunchu piknikowego, który można zjeść w domu, na ławce w parku lub położyć na trawie przed domem brzeg rzeki. Najbardziej klasyczne francuskie połączenia wina i sera inspirowane są regionami.
Historia sztuki i dziedzictwo
Francja od dawna wyróżnia się w sztukach wizualnych, filmowych i performatywnych. Znani artyści malarstwa, muzyki, tańca i kina wyprzedzili epokę, eksplorując awangardowe motywy, ruchy i techniki w swoim rzemiośle.
Tradycja sztuk pięknych we Francji
Luwr w Paryżu to najczęściej odwiedzane muzeum na świecie. Co roku przez jego drzwi przewija się ponad dziewięć milionów osób. Niektóre z najcenniejszych i najbardziej ukochanych obrazów francuskich impresjonistów wiszą w pobliskim Musée d'Orsay. Kilka słynnych pejzaży Moneta „Lilie wodne” zdobi ściany znacznie mniejszego odgałęzienia, l'Orangerie.
Popularne dzieła znanych francuskich artystów, takich jak Claude Monet, Pierre-Auguste Renoir, Edgar Degas, Édouard Manet i Paul Cézanne, są podziwiane w zbiorach muzeów sztuk pięknych na całym świecie, gdzie ci impresjoniści reprezentują bunt przeciwko formalność tradycji klasycznej wielkich mistrzów.
Francuska tradycja filmowa
Bracia filmowcy Lumière są uznawani za jednych z pierwszych twórców ruchomych obrazów na początku XX wieku. W ich wczesnych eksperymentach rejestrowano codzienne zdarzenia, takie jak wjazd pociągów na stacje. W ten sposób rozpoczęła się długa tradycja produkcji filmowej we Francji. Po drugiej wojnie światowej La Nouvelle Vague, czyli Nowa Fala, zapoczątkowała francuską tradycję filmową, kiedy grupa młodych krytyków, w tym François Truffaut i Jean-Luc Godard, zaczęła kręcić własne filmy.
Do uznanych filmów francuskich z połowy stulecia należą:
| Tytuł filmu | W języku angielskim | Reżyser | Rok |
| Przewroty stanu w Les Quatre-Cent | 400 ciosów | Truffaut | 1959 |
| À Bout de Souffle | Bez tchu | Godard | 1960 |
| Kieszonkowiec | Kieszonkowiec | Bresson | 1959 |
| Les Biches | Złe dziewczyny | Chabrol | 1968 |
| Cleo od 5 do 7 | Cleo od 5 do 7 | Varda | 1962 |
Francuska tradycja literacka
Niezwykle dumni ze swojego melodyjnego języka Francuzi stworzyli silną tradycję literacką, która może pochwalić się większą liczbą literackich Nagród Nobla niż jakikolwiek inny naród. Przez wieki francuski był językiem sztuki, literatury i dyplomacji intelektualistów. Podczas gdy codzienne opisowe przymiotniki i slang francuskie ożywają dzięki nieformalnym obrazom, czystość języka pisanego jest pilnie chroniona przez 40 cenionych członków Académie Française od XVII wieku.
Bogate tradycje czynią Francję wyjątkową
Niezwykła duma Francuzów ze swojego języka, lokalnych zwyczajów, produktów i tradycji to jedna z rzeczy, które czynią Francję tak wyjątkową. Poznawanie najlepszych, a także naprawdę wyjątkowych tradycji oraz odwiedzanie Francji w celu osobistego podzielenia się niektórymi tradycjami to jeden ze sposobów, w jaki każdy może celebrować życie z niepowtarzalnym francuskim akcentem.
