Przynieś błękit
Ogrodnicy mają ogromny wybór, jeśli chodzi o rośliny kwitnące na niebiesko, które dodają plam koloru ogrodom i pojemnikom. Niezależnie od tego, czy mieszkasz na wybrzeżu, masz teren podmokły, chcesz stworzyć ogród, który przyciągnie pożyteczne zapylacze, czy po prostu podoba Ci się kolor, znajdziesz niebiesko-kwitnącą odmianę, która spełni Twoje potrzeby i pragnienia.
Mnóstwo opcji dla każdego obszaru, niezależnie od tego, czy potrzebujesz odmiany tolerującej sól, pragniesz takiej, która przyciąga motyle, czy chcesz winorośli lub cebul.
Niebieskie oszołomienie
Niebieski oszołomienie (Evolvulus glomeratus) wypełnia nadmorskie ogrody stałą dostawą 1-calowych, niebieskich kwiatów w kształcie lejka, które kwitną tylko przez jeden dzień. Zielone, owalne liście byliny mają tylko 1 cal długości i są pokryte szarym puchem. Uważane za mały półkrzew, dojrzałe rośliny wyrastają na wysokie i szerokie kopce o wysokości od 2 do 3 stóp, dzięki czemu nadają się jako roślina okrywowa, stosowana w pojemnikach i wiszących koszach lub jako roślina rabatowa. Rośliny są odporne na strefy USDA od 8 do 11 i nie wymagają żadnej specjalnej pielęgnacji ani konserwacji, pod warunkiem, że zostaną posadzone w nasłonecznionym miejscu, piaszczystej, dobrze przepuszczalnej glebie i będą regularnie podlewane dla najlepszego wzrostu i kwitnienia.
Lawenda Morska
Lawenda morska (Limonium perezii) toleruje szereg warunków, od bezpośredniej mgły solnej po pustynny upał, dzięki czemu jest wytrzymałym i kolorowym dodatkiem w ogrodach w strefach USDA od 9 do 11. Ta wieloletnia roślina zielna ma pokrój zbrylający, osiągając w dojrzałości od 12 do 18 cali wysokości i 3 stopy szerokości. Wysokie łodygi dorastające do 4 stóp wysokości, zawierają pęczki małych niebieskich kwiatów z białymi płatkami i wytwarzają obfite kwiaty od późnej zimy do wiosny. Najlepiej rośnie na piaszczystej, dobrze przepuszczalnej glebie, w miejscach nasłonecznionych, a jedyną konserwacją jest usuwanie przekwitłych łodyg kwiatowych. Lawenda morska nadaje się do stosowania jako rabaty kwiatowe, wzdłuż ścieżek i rośliny okrywowe.
Spiderwort
Spiderwort (Tradescantia virginiana) pochodzi ze wschodnich części Stanów Zjednoczonych, chociaż wiele odmian powstało w wyniku krzyżowania. Ta wieloletnia roślina zielna tworzy duże kępy o liściach przypominających trawę, które osiągają wysokość do 2 stóp. Niebieskie, trójpłatkowe kwiaty tworzą kępy, a każdy kwiat pozostaje otwarty tylko przez pół dnia. Kwitnienie rozpoczyna się wiosną i może trwać przez całą jesień, chociaż przycinanie liści blisko ziemi latem gwarantuje kontynuację kwitnienia jesienią. Pajęczaki preferują stale wilgotne, żyzne gleby i tolerują tereny podmokłe, dzięki czemu są kolorowym dodatkiem do wilgotnych ogrodów, położonych w półcieniu lub w pełnym słońcu. Bylina występująca w strefach USDA od 5 do 9. Dobrze sprawdza się w pojemnikach, rodzimych ogrodach i na rabatach.
Niezapominajka
Forget-Me-Not (Myosotis sylvatica) jest odpowiednim dodatkiem do ogrodów deszczowych i wilgotnych miejsc, ponieważ roślina najlepiej rośnie przy stałej wilgotności. Małe kępki niebieskich kwiatów o średnicy 3/8 cala, z pięcioma płatkami i białym lub żółtym oczkiem, pojawiają się wiosną, a kwitnienie może trwać przez całe lato. Liście owłosione, podłużne lub proste, dorastają do długości od 1 do 3 cali. Ta wieloletnia roślina zielna ma pokrój wznoszący się, osiąga około 6 cali wysokości i 12 cali szerokości w okresie dojrzałości i jest odporna w strefach USDA od 3 do 8. Rośliny dobrze sprawdzają się jako rośliny okrywowe w rodzimych ogrodach, a ich kwiaty przyciągają motyle. Najlepiej rośnie na żyznych, dobrze przepuszczalnych glebach, które zatrzymują wilgoć oraz w pełnym słońcu lub w półcieniu.
Niebieska Spirea
Niebieska spirea (Caryopteris x clandonensis), zwana także sinicą, to bylina zielna występująca w strefach USDA od 4 do 8, ale w chłodniejszych strefach 4 i 5 roślina zamiera zimą i odradza się wiosną. Drobne kwiaty tworzą się w gronach i w zależności od odmiany przybierają kolory niebieski, niebieskofioletowy i niebieskofioletowy i kwitną latem przez całą jesień. Liście przypominające lancet są zielonkawo-szare i tworzą się na krzakach, które dorastają do 2 do 3 stóp wysokości, są szerokie w okresie dojrzałości i mają zaokrąglony pokrój. Roślina jest odporna na suszę, rośnie na dobrze przepuszczalnych glebach w pełnym słońcu lub w półcieniu. Użyj niebieskiej spirei na rabatach, jako roślinie fundamentowej, w masowych nasadzeniach lub jako okaz.
Kocimiętka
Odmiany Catmint (Nepeta x faassenii) „Blue Wonder” i „Dropmore” wytwarzają długie kolce o długości od 12 do 18 cali, pokryte drobnymi niebieskimi kwiatami, które pojawiają się od wiosny do lata. Rośliny mają luźny pokrój i małe zielone liście, a po osiągnięciu dojrzałości dorastają do 2 stóp wysokości i szerokości. Ta odmiana kocimiętki rośnie jako roślina wieloletnia w strefach USDA od 4 do 8, chociaż w innych regionach może być uprawiana jako roślina jednoroczna kwitnąca. Po zakończeniu kwitnienia przycinaj rośliny o połowę, aby zachować schludny wygląd. Po zadomowieniu się kocimiętka toleruje zarówno gorące, jak i suche warunki. Aby uzyskać najlepszy wzrost, sadzić co tydzień w dobrze przepuszczalnej glebie i wodzie. Jej niebieskie kwiaty rozjaśniają rabaty, dobrze sprawdzają się w nasadzeniu masowym, ogrodach mieszanych oraz w pojemnikach.
Poduszkowe kwiaty
Kwiat poduszkowy (Scabiosa columbaria 'Butterfly Blue'), jak sama nazwa wskazuje, jest wspaniałym dodatkiem do ogrodów motyli, przyciągającym pożyteczne zapylacze, a ciasno trzymane płatki przypominają poduszkę. Ta wieloletnia roślina występująca w strefach USDA od 3 do 7 jest odporna i długo kwitnąca. Tworzy masę niebieskawo-lawendowych, koronkowych 2-calowych kwiatów na szczytach 12 do 18-calowych roślin z szaro-zielonymi liśćmi. Aby uzyskać najlepszy wzrost, sadzić w dobrze przepuszczalnej, bogatej w substancje organiczne glebie w pełnym lub półcienistym miejscu. Latem, gdy jest gorąco i sucho, dodaj warstwę ściółki wokół roślin, aby regularnie utrzymywać wilgotność gleby i wody, aby obszar był wilgotny, ale nie podmokły. Odcięcie przekwitłych kwiatów sprzyja powstawaniu nowych i trwałych kwiatów. Używaj kwiatów poduszkowych na rabatach, w ogrodach mieszanych lub w pojemnikach.
Lobelia
Lobelia (Lobelia erinus), zwana także lobelią karłowatą i lobelią roczną, ma wiele odmian niebiesko kwitnących i zróżnicowanych pokrojach wzrostu. Nisko rosnące typy mają średnio od 4 do 6 cali wysokości i są odpowiednimi roślinami rabatowymi, podczas gdy typy wleczone dorastają do 18 cali długości i dobrze sprawdzają się w pojemnikach lub jako rośliny okrywowe. Niebieskie, rurkowate kwiaty kwitną w gronach, które mają dwie górne wargi i trzy dolne, mają szerokość 1/2 cala i są osadzone na 2-calowej grona. Długo kwitnące kwiaty pojawiają się wiosną i ponownie jesienią. Ząbkowane zielone liście, czasami z nutą bordo i brązu, w zależności od odmiany, są proste lub jajowate i mają długość 1/2 cala. Lobelia jest zwykle uprawiana jako roślina jednoroczna w strefach 10 i 11 USDA. W chłodniejszym letnim klimacie należy sadzić w pełnym słońcu, ale tam, gdzie jest gorąco, sadzić w półcieniu i na dobrze przepuszczalnej, wilgotnej glebie.
Brodata Irys
Irys brodaty (Iris germanica) ma różne odmiany wytwarzające niebieskie kwiaty, w tym „Baby Blue Marine”, która jest klasyfikowana jako odmiana średnio rosnąca o wysokości od 16 do 27 cali, oraz „Spinning Wheel”, sklasyfikowana jako odmiana wysoka rośnie od 28 do 38 cali wysokości. Rośliny wyrastają z kłączy, wytwarzając kwiaty pojawiające się od wiosny do wczesnego lata, które mają trzy płatki na górze i trzy na dole. Dolne płatki mają rozmytą linię biegnącą przez środek, stąd przydomek brodatej tęczówki. Niższe odmiany kwitną jako pierwsze, a najwyższe odmiany kwitną jako ostatnie. Liście są zielone i mają kształt miecza. Aby uzyskać najlepszy wzrost i kwitnienie, należy sadzić na żyznej, dobrze przepuszczalnej glebie, w pełnym lub częściowym słońcu. Jeśli Twoja gleba jest podatna na zatrzymywanie wody, posadź irysy na podwyższonych grządkach. Aby rośliny nadal kwitły, należy dzielić kępy co trzy do czterech lat. Brodate tęczówki są odporne na strefy USDA od 3 do 10.
Hiacynt winogronowy
Cebulki hiacyntu winogronowego (Muscari armeniacum) wytwarzają wiosną od jednej do trzech 8-calowych łodyg kwiatowych, wyłożonych kępkami niebieskich kwiatów w kształcie urny, które przypominają winogrona i otoczone zielonymi, 10-calowymi liśćmi przypominającymi paski. Odmiany, które również wytwarzają niebieskie kwiaty, to „Blue Spike”, „Sapphire” i „Heavenly Blue”. Jest odporna na strefy USDA od 4 do 8, uprawiana na żyznej glebie, która dobrze przepuszcza wodę. Podlewaj w okresie wegetacyjnym wiosną, aby gleba była równomiernie wilgotna. Zmniejsz ilość wody podczas spoczynku hiacyntu latem i gdy liście zaczynają obumierać zimą. W gorącym klimacie roślina najlepiej radzi sobie w półcieniu, a w chłodniejszych obszarach, w pełnym słońcu. Dziel rośliny co kilka lat. Używaj w pojemnikach, nasadzeniach masowych, na rabatach i ogrodach z mieszanymi cebulami, aby uzyskać powiew błękitu.
Niebieski kwiat nieba
Niebieski kwiat nieba (Thumbergia grandiflora) występuje jako wiecznie zielona, wieloletnia winorośl na obszarach wolnych od mrozu w strefach USDA 10 i 11 i może stać się inwazyjna. W chłodniejszych obszarach rośnie corocznie. Począwszy od lata i przez całą jesień, grona 3-calowych, niebiesko-fioletowych kwiatów w kształcie trąbki z żółtymi gardłami pojawiają się w gronach, otoczone zielonymi liśćmi w kształcie serca o średnicy od 4 do 8 cali. Tam, gdzie jest odporna, winorośl dorasta do 30 stóp wysokości, a na obszarach, gdzie występuje jako roślina jednoroczna; osiąga wysokość 8 stóp, a rozpiętość od 3 do 6 stóp. Aby uzyskać najlepszą wydajność, wyhoduj niebieski kwiat nieba na bogatej, dobrze przepuszczalnej glebie, która jest nasłoneczniona lub półcienista. Winorośl stanowi atrakcyjny dodatek do pojemników, ogrodzeń, krat, wiszących koszy i rośnie jako roślina doniczkowa.
Wisteria Kentukcy
Kentucky Wisteria (Wisteria makrostachya) odmiana „Blue Moon” to liściasta, wieloletnia winorośl pochodząca z USA i odporna na strefy USDA od 3 do 9. Pachnące, niebieskie kwiaty w kształcie grochu otoczone zielonymi, jajowatymi liśćmi, tworzą grona na gronach o długości do 12 cali i kwitną w czerwcu i przez całe lato. Ma energiczny pokrój, dorasta do 25 stóp wysokości i 8 stóp szerokości, a ze względu na swoją wagę wymaga solidnej konstrukcji. Aby uzyskać najlepszy wzrost i kwitnienie, należy sadzić w słonecznym miejscu, na żyznej, dobrze przepuszczalnej glebie, lekko kwaśnej i podlewanej raz w tygodniu. Winorośl słabo się przesadza, więc podczas sadzenia wybierz stałe miejsce. Używaj w krajobrazie na płotach, altanach lub pergolach.
Barwinek większy
Barwinek większy (Vinca major) to bylina zielna, która wytwarza 1,5-calowe niebiesko-fioletowe kwiaty pokrywające 3-calowe zielone liście w kształcie serca. Kwitnienie rozpoczyna się wiosną i trwa do jesieni. Odporna na strefy USDA od 7 do 9, roślina może wykazywać tendencje inwazyjne ze względu na jej energiczny wzrost. Dojrzałe rośliny osiągają do 1,5 metra wysokości i 2 stóp szerokości. Aby uzyskać najlepsze wyniki, barwinek należy sadzić na bogatej, dobrze przepuszczalnej glebie, utrzymując ją w stanie wilgotnym. Toleruje słoneczne warunki, ale najlepiej rośnie w miejscach częściowo zacienionych lub zacienionych. Używaj go w ogrodzie jako rośliny zapobiegającej erozji, w pojemnikach, wiszących koszach lub roślinie okrywowej.
Wróżkowy wachlarz
Wachlarz wróżkowy (Scaevola aemula) ma swoją potoczną nazwę od niebieskich, 1-calowych kwiatów w kształcie wachlarza, które mają pięć płatków tylko po jednej stronie z żółtymi środkami, które kwitną przez wiele miesięcy, począwszy od wiosny. Zębate, 2-calowe liście tworzą kopce o wysokości prawie 2 stóp i szerokości 3 stóp, z rozłożystym pokrojem, dzięki czemu są przydatne jako roślina okrywowa. Wróżkowy fanflower to wytrzymała i szybko rosnąca wiecznie zielona roślina, tolerująca suszę, piaszczystą glebę, pełne słońce, półcień i mgłę solną, dzięki czemu jest kolorowym dodatkiem do przybrzeżnych ogrodów. W chłodniejszych strefach można ją uprawiać jako roślinę jednoroczną, ponieważ toleruje lekkie przymrozki, ale w strefach USDA od 9 do 11 jest to roślina wieloletnia. Oprócz pracy jako roślina okrywowa, roślina dobrze rośnie również w pojemnikach, wiszących koszach, stosowana na rabatach i ogrody o niskiej zawartości wody.
Plumbago
Plumbago (Plumbago auriculata) jest również nazywany kwiatem nieba ze względu na skupiska 1-calowych, cylindrycznych niebieskich kwiatów, które rozprzestrzeniają się na pięć 1-calowych płatków i pokrywają krzew prawie przez cały rok. Cienkie, podłużne liście są zielonkawożółte i mają 2 cale długości, a w okresie dojrzałości tworzą luźny kopiec o szerokości do 3 metrów i wysokości. Odmiana „Royal Cape” produkuje kwiaty w kolorze ciemnoniebieskim. Szybko rosnąca i odporna, gdy już się zadomowi i toleruje suszę, plumbago to wiecznie zielona bylina występująca w strefach USDA od 8 do 11. Aby uzyskać najlepsze kwiaty, należy rosnąć w pełnym słońcu, w dobrze przepuszczalnej, piaszczystej glebie. Ze względu na szybki wzrost roślina wymaga częstego przycinania, aby zachować kształt. W krajobrazie użyj go jako krzewu, ogrodu motylkowego, pojemników lub w ogrodzie, aby uzyskać stałą masę koloru.
Rosyjski mędrzec
Szałwia rosyjska (Perovskia atriplicifolia) to wieloletni, zimozielony krzew odporny na strefy USDA od 3 do 9, dorastający do 1,5 metra wysokości i szerokości w okresie dojrzałości. Późnym latem 12-calowe kolce kwiatowe wypełniają krzew drobnymi niebieskimi kwiatami. Ponieważ szałwia rosyjska ma luźny, wyprostowany pokrój, utrzymuj ją w porządku, przycinając wczesną wiosną do 1 stopy. Liczne kolce niebieskich kwiatów uzupełniają 2-calowe, zielonkawo-szare i aromatyczne liście, dzięki czemu jest to kolorowy letni dodatek do mieszanych ogrodów, dużych pojemników i używany do masowego wybarwiania. Jest również odporny na jelenie. Najlepiej radzi sobie w miejscach nasłonecznionych i dobrze przepuszczalnych, wzbogaconych materią organiczną. Po zakorzenieniu szałwia jest odporna na suszę.
Krzak motyla
Krzew motylkowy (Buddleia davidii), zwany także bzem letnim, jest krzewem liściastym i jak sama nazwa zwyczajowa wskazuje, przyciąga motyle i kolibry. Jest odporna na strefy USDA od 5 do 9, a w chłodniejszych strefach osiąga dojrzałą wysokość i szerokość 1,5 metra, zanim zamiera zimą. Jednak w cieplejszym zakresie uprawy rośliny mogą dorastać do 8 stóp wysokości i szerokości. Zaczynając od lata i kontynuując przez resztę roku, jeśli zostanie przycięty po kwitnieniu, krzew motyli wytwarza długie, 10-calowe łodygi wypełnione małymi, pachnącymi niebieskimi kwiatami. W zależności od odmiany, jajowate liście są ząbkowane i mają kolor ciemnozielony, szarawozielony lub jaśniejszy i pozostają na roślinie do późnej zimy, po czym opadają. Toleruje szeroki zakres warunków glebowych i kulturowych, w tym suszę, upał i wilgotność, i wytwarza najwięcej kwiatów rosnących w słonecznym miejscu, ale toleruje półcień. Używaj go w ogrodach dzikich zwierząt i motyli, jako okaz, do nasadzeń masowych i rośliny podkładowej.
Hortensja wielkolistna
Hortensja Bigleaf (Hydrangea makrophylla) to krzew liściasty, który produkuje niebieskie kwiaty, gdy rośnie w glebie o pH od 5,0 do 5,5, a także ma odmiany kwitnące na niebiesko, takie jak „Ayesha”, „Nikko Blue”, i „Mariessi Perfecta”. Gleby o wyższym pH wytwarzają różowe kwiaty. W zależności od odmiany rośliny wytwarzają skupiska kwiatów w kształcie kuli śnieżnej lub grona z bardziej płaskim wierzchołkiem, przy czym oba kwitną latem w okresie zeszłosezonowego wzrostu i są otoczone zielonymi liśćmi o średnicy od 4 do 8 cali. Przycinaj natychmiast po przekwitnięciu, aby uformować zaokrąglony krzew, aby roślina miała czas na wytworzenie nowych pędów potrzebnych do produkcji kwiatów w następnym sezonie. Odporna na strefy USDA od 6 do 9, hortensja najlepiej rośnie na żyznych, dobrze przepuszczalnych glebach, utrzymywanych w stanie wilgotnym, w pełnym słońcu lub w półcieniu. Dorastająca do 3 do 6 stóp szerokości i wysokości w okresie dojrzałości, roślina dobrze nadaje się do pojemników, wnętrz, ogrodów rodzimych i mieszanych, aby uzyskać podmuch niebieskiego koloru.
Ogórecznik lekarski
Ogórecznik lekarski (Ogórecznik lekarski) to jednoroczne zioło nadające się do uprawy we wszystkich strefach USDA; może jednak ponownie zasadzić się w obszarach ogrodowych. Począwszy od lata, kępy jasnoniebieskich kwiatów w kształcie gwiazd kwitną na zwisających gronach otoczonych jadalnymi szarozielonymi liśćmi, które są owłosione i smakują i pachną jak ogórek. Rośliny mają rozłożysty pokrój i w okresie dojrzałości dorastają do 3 stóp wysokości i 1,5 stopy szerokości, co czyni je odpowiednim wyborem do stosowania w ogrodach ziołowych lub obszarach krajobrazu, gdzie może się naturalnie rozprzestrzeniać. Roślina odporna, toleruje różnorodne przepuszczalne gleby, suszę i preferuje stanowiska słoneczne lub częściowo zacienione.
Rozmaryn
Rozmaryn (Rosemary officinalis) to wiecznie zielone, wieloletnie zioło występujące w strefach USDA od 7 do 10. Grona niebieskich dwuwargowych kwiatów wyściełają łodygi i kwitną późną zimą do wiosny, a jeśli zostaną później przycięte, mogą kwitnąć przez całą jesień rozkwit. Zielonkawo-szare, 1,5-calowe iglaste liście rozmarynu są bardzo aromatyczne i wykorzystywane do różnych celów rzemieślniczych i kulinarnych. Rośliny mają wyprostowany i zaokrąglony pokrój, a w okresie dojrzałości mogą osiągnąć 6 stóp wysokości i 4 stopy szerokości. Aby uzyskać najlepszy wzrost, należy sadzić w słonecznym miejscu, w dobrze przepuszczalnej glebie o odczynie kwaśnym. Nie toleruje gleb zatrzymujących wodę lub przelanych i umrze – lubi suchość. Używaj tego zioła w ogrodach kontenerowych, ogrodach ziołowych i motylkowych, na obrzeżach oraz jako mały żywopłot.
Przy całej gamie niebieskich kwiatów odpowiednich dla wielu klimatów i warunków, ogrodnicy nie będą śpiewać bluesa, ponieważ nie mogą znaleźć niebieskokwitnącej rośliny do uprawy w swoich ogrodach. Włączenie niebieskich kwiatów do krajobrazu wraz z innymi kolorowymi kwiatami sprawia, że ogród staje się rozkoszą dla oczu.
