Jednym z najpopularniejszych przedmiotów do kolekcjonowania w annałach historii Ameryki są karabiny z czasów wojny secesyjnej. Ogłaszana przez historyków wojskowości, miłośników historii Ameryki i entuzjastów broni palnej, ta kultowa broń palna przekroczyła swoje miejsce w historii (dzięki maszynie do tworzenia mitów kina hollywoodzkiego) i stała się dziś ukochaną pamiątką rodzinną i centralnym elementem kolekcji.
Wskazówki dotyczące samodzielnej identyfikacji karabinów z czasów wojny secesyjnej
Dla ekspertów od broni niehistorycznej odróżnienie jednej starej broni od broni starszej o stulecia może wydawać się niemożliwe ze względu na ich ogólny wygląd i podobne mechanizmy. Istnieje jednak kilka sposobów na zbadanie starych karabinów swojej rodziny i sprawdzenie, czy nie posiadasz takiego, który nadawałby się do użycia w walce podczas wojny secesyjnej.
Obserwuj sylwetkę karabinu
Podczas wojny secesyjnej w przemyśle broni palnej miał miejsce prawdziwy okres przejściowy. Muszkiety gładkolufowe odrzucono na rzecz zmodernizowanych muszkietów gwintowanych (które nadal miały te same elementy, co tradycyjny muszkiet, ale miały wytaczane lufy, które pomagały w utrzymywaniu prostszej, bardziej spójnej linii amunicji po wyjściu). Te gwintowane muszkiety mają kultowy wygląd, dzięki czemu można je łatwo rozpoznać po sylwetce. Zazwyczaj karabiny te miały trzy metalowe opaski wzdłuż długich, wąskich luf z mechanizmami kapiszonowymi. Możesz także znaleźć te pistolety z długimi metalowymi wyciorami, które służyły do wkładania amunicji do lufy.
Sprawdź numery seryjne
Numery seryjne umożliwiają ustalenie dokładnej daty w przypadku broni zabytkowej, pod warunkiem że historyczne dane dotyczące jej producenta są publicznie dostępne. Numery te mogą być nadrukowane na kolbie, kolbie i lufie broni, w zależności od producenta i modelu. Jeśli znajdziesz numery seryjne na swoim zabytkowym karabinie, możesz skorzystać ze zbiorów cyfrowych, takich jak Wyszukiwanie broni z wojny secesyjnej, aby sprawdzić, czy numer seryjny Twojej broni odpowiada znanej dacie. Jeśli został wyprodukowany w latach 1860-1864, istnieje duże prawdopodobieństwo, że był używany w jakimś celu podczas wojny.
Wiek może wprowadzać w błąd
W czasie wojny secesyjnej występowały trudności z produkcją broni i wyposażeniem żołnierzy obu stron w najbardziej zaawansowaną broń tamtych czasów. Z tego powodu żołnierze często wyposażali w broń palną wyprodukowaną dziesiątki lat przed rozpoczęciem walki. Dlatego nie zawsze można polegać na wieku jako wskaźniku tego, czy broń brała udział w akcji podczas wojny secesyjnej.
W tej sytuacji bardzo pomocne mogą być niepotwierdzone dowody oraz fotografie lub pisemna dokumentacja umieszczająca konkretny karabin w danym okresie. Typ rodzinny przodka trzymającego broń w mundurze może dać pewien kontekst co do tego, czy broń była używana w latach sześćdziesiątych XIX wieku, czy też stanowi jedynie pamiątkę rodzinną.
Popularne karabiny z okresu wojny domowej do kolekcjonowania
Podczas wojny secesyjnej używano szerokiej gamy broni, a karabiny były główną bronią palną żołnierzy używaną podczas walk. Niektóre typy karabinów były specyficzne dla regionu, podczas gdy inne były używane na wszystkich arenach wojny. Jednak nie ma większych karabinów do kolekcjonowania niż te popularne modele.
Muszkiet karabinowy Springfield Model 1861
Springfield Armory wyprodukowało najpopularniejszy karabin wojny secesyjnej, karabin muszkietowy Springfield model 1861. Przy efektywnym zasięgu 600 kroków żołnierze mogli wystrzelić trzy strzały na minutę z dokładnością do 500 jardów. Karabiny te były również wyposażone w bagnet i miały stereotypową sylwetkę kojarzącą się z rekonstrukcjami wojny secesyjnej i wysokobudżetowymi produkcjami z Hollywood. Chociaż podczas konfliktu powstało kilka modeli karabinu Springfield, model z 1861 r. był najczęściej używanym i najłatwiejszym karabinem z czasów wojny secesyjnej, jaki można dziś znaleźć na rynku antyków.
Muszkiet karabinowy Enfield 1853
Ten model Enfielda z 1853 r. był powszechnie używany zarówno przez oddziały piechoty Unii, jak i Konfederacji podczas wojny secesyjnej. Pod względem popularności ustępował jedynie modelowi Springfield 1861. Znany ze swojej jakości, celności i niezawodności, Enfield jest obecnie jednym z najbardziej poszukiwanych karabinów wojny secesyjnej.
Ze względu na brak producentów amunicji na południu, Konfederaci polegali na rządzie brytyjskim w kwestii zakupu tej broni. Kiedy stało się oczywiste, że południowe stany nie wygrają wojny, rząd brytyjski odmówił sprzedaży Konfederacji kolejnych karabinów, w związku z czym Konfederacja była zmuszona zwrócić się po swoje sklepy do handlarzy bronią i prywatnych źródeł. Z tego powodu statystycznie bardziej prawdopodobne jest, że rodzina posiadająca przodków z Unii będzie miała w swojej kolekcji Enfielda niż rodzina konfederatów.
Karabin powtarzalny Henry’ego
Karabin powtarzalny Henry można uznać za Rolls Royce’a wśród broni wyprodukowanej podczas wojny secesyjnej. Wielu żołnierzy oszczędzało swoje pensje, aby kupić własny karabin Henry, ponieważ broń wydana przez ich rząd nie była w stanie wytrzymać szybkości i śmiercionośności karabinu. W porównaniu do trzech strzałów na minutę Springfielda, karabin Henry mógł wystrzelić 28 strzałów na minutę. Wyprodukowane w New Haven w stanie Connecticut karabiny te mają kultowy złoty mechanizm dźwigniowy i niebieskie wykończenie.
Niestety dla szczęśliwych żołnierzy Konfederacji, którym zdarzyło się zdobyć te karabiny żołnierzom Unii, nie było łatwego sposobu na uzyskanie dostępu do specjalnej amunicji wymaganej do tej broni. Pomimo ograniczonych ilości wyprodukowanych podczas wojny, pistolet odniósł ogromny sukces w okresie powojennym, stając się modelem Winchester 1866 i wprowadzając nazwę Winchester.
Brunszwik
Brunswick był karabinem ładowanym przez lufę, produkowanym dla armii brytyjskiej na początku XIX wieku. Małe dostawy tego karabinu kapiszonowego dużego kalibru zostały dostarczone armii Stanów Zjednoczonych podczas wojny secesyjnej.
Karabin Brunswick był zaawansowanym technologicznie karabinem w latach trzydziestych XIX wieku, kiedy został pierwotnie wyprodukowany, ale w latach sześćdziesiątych XIX wieku był już przestarzałą bronią palną. Konfederacja, mając bardzo ograniczone możliwości produkcji broni, zakupiła ponad 2000 karabinów Brunswick w celu dostarczenia swoim żołnierzom. Przedsiębiorczy Konfederaci przystosowali te karabiny, aby lepiej odpowiadały ich potrzebom. Biorąc pod uwagę, że te karabiny były rzadko używane podczas wojny, jest mało prawdopodobne, aby można je było znaleźć na aukcji.
Burnside
Karabin Burnside był karabinkiem opracowanym przez generała Ambrose'a Burnside'a w 1856 roku. Konstrukcja Burnside'a eliminowała wydobywanie się gorącego gazu z broni podczas strzelania poprzez uszczelnienie obszaru pomiędzy lufą a zamkiem. Wyprodukowano pięć różnych modeli, a około 43 pułki kawalerii Unii używały wyłącznie Burnside. Konfederacja miała co najmniej siedem jednostek uzbrojonych w karabiny Burnside zdobyte od armii Unii. Głównym zarzutem mężczyzn dotyczącym tych karabinów było to, że nabój o nietypowym kształcie często utknął w lufie po oddaniu strzału. Dlatego krótkotrwały karabin Burnside nie stał się głównym zwycięzcą wśród żołnierzy podczas wojny.
Karabin obrotowy Colt
Karabin powtarzalny Colt był, obok Henry’ego, jednym z pierwszych karabinów powtarzalnych. Miał konstrukcję podobną do rewolweru Colt, z obrotowym cylindrem mieszczącym kilka sztuk amunicji (unikalna cecha karabinu). Zaletą tego karabinu z czasów wojny secesyjnej było to, że można było z niego strzelać w krótkich odstępach czasu, bez konieczności przerywania ładowania po każdym strzale. Broń ta dała Unii przewagę nad wojskami Konfederacji. Spisał się tak dobrze w warunkach bojowych, że armie Konfederacji uwierzyły, że podczas bitwy pod Chickamauga zaatakowały całą dywizję, a nie pojedynczy pułk.
Chociaż Colt był doskonały w walce, miał poważną wadę konstrukcyjną. Proch czasami wyciekał z nabojów na polu i osadzał się w cylindrze. Kiedy pistolet został wystrzelony, zapalał cały proch na raz, wysyłając salwę metalu w lewą rękę strzelającej osoby. Wojsko próbowało obejść ten problem na różne sposoby, ale karabin Colt Revolving został wycofany. Jednak kolekcjonerzy Colta są skłonni zapłacić nawet za tę mniej funkcjonalną broń palną, a jedna z nich została niedawno sprzedana na aukcji za 2550 dolarów.
Karabin ostry
Karabin Sharps był karabinem ze spadającym blokiem, który również korzystał z unikalnego spłonki w postaci śrutu. Te różnice ułatwiły precyzyjne operowanie z konia i właśnie ta dokładność zainspirowała angielskie określenie „strzelec wyborowy”. Używane zarówno przez żołnierzy Konfederacji, jak i Unii, Sharpsy były często używane jako karabiny snajperskie. Te karabiny można znaleźć na aukcjach staroci w całym kraju za kilka tysięcy dolarów, na przykład karabin Sharps z 1861 r., który jest wystawiony na sprzedaż za 3499 dolarów.
Karabin powtarzalny Spencera
Ten karabin został wyprodukowany dla armii Unii. Podobnie jak Henry, Spencer nie był zbyt często używany przez Konfederację, ponieważ chociaż mogła zdobyć broń, nie była w stanie zapewnić stałego zapasu niezbędnej amunicji. Spencer cieszył się doskonałą reputacją w walce, ze stałą szybkostrzelnością wynoszącą 20 strzałów na minutę. Ponieważ większość żołnierzy Konfederacji strzelała z ładowarek wylotowych o szybkostrzelności od dwóch do trzech strzałów na minutę, użycie Spencera dawało osobie strzelającej wyraźną przewagę taktyczną. Zwykle te karabiny są sprzedawane za 1 000–3 000 dolarów, w zależności od ich stanu.
Dodatkowe karabiny wojny domowej do rozważenia
Chociaż zarówno armia Unii, jak i Konfederacji posiadała własną standardową broń, którą wydawała szeregowym, żołnierze często zabierali ze sobą na linię frontu własne zapasy z domu. Artykuły gospodarstwa domowego obejmowały płaszcze, buty, a nawet broń. Istnieje zatem niewielka szansa, że niestandardowa broń mogła zostać użyta w walce lub przynajmniej została wyprodukowana w latach sześćdziesiątych XIX wieku.
To kilka z bardziej unikalnych karabinów, których użycie udokumentowano podczas konfliktu w XIX wieku.
- Karabin Fayetteville - Karabin Fayetteville został wyprodukowany dla Konfederacji w Fayetteville w Północnej Karolinie.
- M1819 Karabin Halla - karabin Halla miał co najmniej 30 lat w czasie wojny secesyjnej, ale był używany po obu stronach. Większość z nich była w złym stanie i nie można było na nich polegać.
- Karabin M1841 Mississippi - Karabin M1841 Mississippi był karabinem kapiszonowym produkowanym dla Konfederacji. Miał bagnet, był celny i łatwy w użyciu.
- Karabiny kulkowe Minié - różne karabiny mogły strzelać kulkami minié, które powodowały duże, ziejące rany u trafionych celów.
- Karabin Richmond - karabin Richmond był muszkietem gwintowanym, w którym zastosowano minipocisk kalibru.58, wyprodukowanym w Wirginii.
Materiał referencyjny do identyfikacji karabinów wojny secesyjnej
Materiały referencyjne są obowiązkowe dla każdej osoby zainteresowanej bronią palną z czasów wojny secesyjnej lub ogólnie kolekcjonowaniem zabytkowej broni palnej. Niezliczeni eksperci od broni palnej przedstawili ten temat z własnego punktu widzenia, a kilka współczesnych książek do sprawdzenia to:
- Standardowy katalog broni palnej z czasów wojny secesyjnej autorstwa Johna F. Grafa
- Broń wojny secesyjnej: ilustrowany przewodnik po szerokim asortymencie broni używanej na polu bitwy, autor: Graham Smith
- Broń palna z wojny secesyjnej: jej tło historyczne i zastosowanie taktyczne – Joseph G. Bilby
Wskocz do historii z hukiem
Karabiny z wojny secesyjnej to ważne elementy historii i jako takie mogą osiągać najwyższe ceny od zapalonych kolekcjonerów, entuzjastów militariów i fanatyków wojny secesyjnej. Jeśli więc zauważyłeś staro wyglądający karabin w szopie dziadka na podwórku, poświęć chwilę, aby mu się przyjrzeć i zobaczyć, jakie ukryte skarby mogła ukrywać Twoja rodzina.
