Wyczynowe cheerleaderki mają kontrowersyjną i monumentalną przeszłość, sięgającą zaledwie ostatnich sześćdziesięciu lat. Pomimo dużej liczby krytyków miliony dzieci i młodych dorosłych co roku trenują i rywalizują o międzynarodowe uznanie.
Historia konkurencyjnego cheerleadingu: początki
Pierwsze przypadki wiwatowania rozpoczęły się pod koniec XIX wieku, ale uczestnikami byli wyłącznie mężczyźni, a wiwatowanie opierało się na prostych pieśniach. Wszystkie siłownie Star, takie jak Epic Sports, i organizacje kibicowskie, takie jak Varsity.com, dzielą się historią tego, jak ta wyłącznie męska aktywność stała się sportem lekkoatletycznym.
Etapy początkowe
Kiedy pozwolono kobietom kibicować, zmiany w sprzęcie i rutynach zaczęły gwałtownie się rozwijać.
- 1923 – Uniwersytet Minnesota jest pierwszą grupą, która pozwala kobietom kibicować.
- 1948 - Lawrence Herkimer z Southern Methodist University prowadzi pierwszą letnią klinikę cheerleaderek.
- 1953 - Herkimer patentuje pompon.
Wiwatująca rywalizacja staje się poważna
Każdy poważny sport, klub lub działalność potrzebuje organów zarządzających i uznania, aby zwiększyć ich wpływ i zdobyć szacunek.
- 1960 - Rozpoczynają się zawody cheerleaderek.
- 1961 - „Herkie” zakłada Krajowe Stowarzyszenie Cheerleaders (NCA).
- 1968 - Międzynarodowa Fundacja Cheerleadingu przyznaje nagrody „Cheerleader All America”.
- 1972 - Zasada tytułu IX dotyczy karnetów umożliwiających kobietom rywalizację w sporcie w szkołach publicznych.
- 1974 – Jeff Webb zakłada Universal Cheerleaders Association (UCA), znane później jako Varsity Spirit Corp.
Narodziny nowoczesnej radości
Po emisji w telewizji pierwszych zawodów doping podczas rywalizacji otrzymuje motywację niezbędną do zwiększenia liczby uczestników.
- 1978 - Wprowadzono konkurencyjne cheerleaderki, a pierwsze zawody były transmitowane w telewizji CBS.
- 1987 - Amerykańskie Stowarzyszenie Trenerów i Administratorów Cheerleadingu (AACCA) staje się pierwszą organizacją uczącą bezpieczeństwa doradców i trenerów cheerleaderek.
- 1980 - pod koniec dekady All-Star Cheerleading zaczyna skupiać się na zawodach, a nie na cheerleadingu w szkole.
- 1999 - Cheerleading zostaje oficjalnie uznany za sport niezależny.
Oficjalne uznanie za wiwatowanie podczas rywalizacji
Chociaż wiele osób wciąż debatuje, czy jakakolwiek forma cheerleadingu jest sportem, duże organizacje zaczynają uznawać je za sport.
- 2003 - Utworzono Międzynarodową Federację All Star (IASF) w celu promowania spójności zasad All Star i zorganizowania „Cheerleading Worlds”, finałowych mistrzostw w dopingu podczas rywalizacji.
- 2009 - Międzynarodowa Unia Cheer (ICU) składa wniosek o uznanie w sporcie do SportAccord/GAISF.
- 2010 - ICU składa wniosek do uznania Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl).
- 2011 - USA Cheer i ICU wprowadzają STUNT, który pozwala drużynom rywalizować w czterech rundach zawodów przeciwko jednej innej drużynie.
- 2013 - ICU zostaje uznane przez SportAccord/GAISF za światowy organ zarządzający sportem radości.
- 2016 - 2016 ICU jest tymczasowo uznawane przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl).
Ważni innowatorzy-cheerleaderki
Chociaż wielu sławnych mężczyzn i kobiet było kiedyś cheerleaderkami, jest kilka osób, które przyczyniły się do dopingu podczas zawodów bardziej, niż większość będzie kiedykolwiek przypuszczać.
Johnny Campbell
Johnny Campbell jest uznawany za „ojca cheerleadingu”, ponieważ w 1898 roku założył pierwszą prawdziwą uniwersytecką drużynę cheerleaderek.
Lawrence Herkimer
Znany jako „dziadek współczesnego cheerleadingu” Lawrence Herkimer wpadł na pomysł, że cheerleaderkom przydałoby się więcej szkoleń. Wynalazł pompon, kij spirytusowy i skocznię znaną jako „Herkie” i założył pierwszą firmę dostarczającą stroje dla cheerleaderek.
Jeff Webb
Jako założyciel Universal Cheerleaders Association (UCA), Jeffowi Webbowi przypisuje się przekształcenie szkolnej radości w radość wynikającą z rywalizacji. Jego wizją było połączenie atletyzmu z rozrywką, aby przenieść ten sport na wyższy poziom. Stworzył także format współczesnych zawodów cheerleaderek i opracował nowe akrobacje.
Wpływ konkurencyjnego cheerleadingu
Wyczynowe cheerleaderki zyskały rozgłos dzięki odważnym występom, które obejmują przewracanie się, rzucanie, „latanie” i akrobacje. Czasami cheerleaderka zostaje poważnie kontuzjowana podczas zawodów, a cheerleaderka cieszy się złą opinią, ale nie jest to normą.
Wszystkie drużyny gwiazd
Wraz ze wzrostem popularności cheerleaderek rosły akrobacje, upadki i poziom umiejętności uczestniczących cheerleaderek. Dzisiejsze zawody obejmują wysokie piramidy, zaawansowane upadki większości (jeśli nie wszystkich) członków drużyny i skomplikowane układy taneczne.
Trening
Siłownie All Star zaczęły pojawiać się pod koniec lat 90. XX wieku, a obecnie w całych Stanach Zjednoczonych są ich setki. Aby osiągnąć poziom rywalizacji, który jest dziś obserwowany, cheerleaderki ćwiczą latami i zaczynają już w wieku pięciu i sześciu lat. Drużyny dla osób w każdym wieku trenują wyłącznie w celu nauki akrobacji cheerleaderek i upadków.
Nowy przemysł
W miarę jak rutyna staje się coraz bardziej skomplikowana, organizacje organizują bardziej wyspecjalizowane drużyny i zawody. Wzrosło zapotrzebowanie na obozy, odpowiednio wyszkolonych trenerów i specjalne szkolenia w zakresie upadków i akrobacji. Obecnie w Stanach Zjednoczonych cheerleaderki wyczynowe gromadzą rocznie nieco ponad ćwierć miliona uczestników. S.
Patrząc w przyszłość w konkurencyjnej cheerleaderce
Wraz z rozwojem cheerleaderek pojawiają się możliwości rywalizacji. Dziewczęta, chłopcy, mężczyźni, kobiety i osoby na każdym poziomie umiejętności mogą zaprezentować swoje umiejętności sportowe i umiejętności angażowania publiczności na scenach regionalnych, krajowych i międzynarodowych.
