Słoneczne dziecko to dziecko, które rodzisz przed utratą kolejnego dziecka w wyniku powikłań, takich jak poronienie lub urodzenie martwego dziecka. Ta strata wywołuje sprzeczne emocje, ponieważ rodzice jednocześnie opłakują i starają się pomóc swojemu słonecznemu dziecku. Poznaj symbolikę terminu „słoneczne dziecko” i dowiedz się, jak pomóc sobie lub komuś, kogo znasz, kto stracił dziecko.
Symbolika Słonecznego Dziecka
Termin „słoneczne dziecko” oznacza nadzieję, podobnie jak wschodzący świt. Pośród bolesnego doświadczenia utraty dziecka, słoneczne dziecko przynosi rodzicom komfort i szczęście. Termin „słoneczne dziecko” odnosi się do promienia światła reprezentującego dziecko, które poprzedza ciemność związaną z utratą dziecka. To połączenie radości i cierpienia może być bardzo zagmatwane i trudne dla rodziców.
22 styczniandjest reklamowany jako Narodowy Dzień Słonecznego Dziecka; a w kalendarzu świąt narodowych jest ono wymienione jako Święto Życia, dzień okazywania czci i świętowania dzieciom. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że to rodzice decydują, czy będą nazywać swoje dziecko słonecznym dzieckiem. Niektórym może nie podobać się to określenie, ponieważ może wydawać się niewłaściwie pozytywne w odpowiedzi na głęboką stratę.
Emocje, które mogą pojawić się po stracie dziecka
Utrata dziecka wiąże się z szeroką gamą emocji. Może to obejmować złość i smutek, ponieważ dziecko nie było w stanie żyć, tęsknotę za dzieckiem i żal objawiający się odczuciami fizycznymi (zmęczenie, ból, nudności i bóle w klatce piersiowej).
Strach też jest w dużej mierze częścią doświadczenia emocjonalnego. Rodzice mogą jeszcze bardziej martwić się o swoje słoneczne dziecko, gdy dziecko zachoruje. Rodzice mogą również mieć silne poczucie niejasności i niepokoju w związku z planowaniem kolejnej ciąży.
Wina często pojawia się także wtedy, gdy rodzice obwiniają się za stratę dziecka. Należy jednak pamiętać, że rodzice nie są winni. Procesy biologiczne są poza twoją kontrolą i nikt nie jest winny tak straszliwej straty.
Nawigacja w relacjach po stracie dziecka
Dodatkowym stresorem, którego mogą doświadczyć rodzice, jest napięcie w ich związku. Może to wynikać z trudności w dzieleniu się uczuciami dotyczącymi zmarłego dziecka. Może się to na przykład zdarzyć, gdy jedno z rodziców szuka pocieszenia u swojego partnera, który jest zbyt pogrążony w żałobie, aby mu go zapewnić. Co więcej, rodzice muszą nadal być obecni przy swoim słonecznym dziecku pośród żałoby, co może jeszcze bardziej obciążyć ich życie.
Ponadto utrata dziecka może wiązać się z utratą sieci społecznościowej rodziny. Może się to zdarzyć, gdy dalsza rodzina lub przyjaciele nie są pewni, jak wspierać rodziców. Mogą niechcący zdystansować się od rodziców, wygłaszając stwierdzenia typu: „Jesteś młody, możesz mieć kolejnego”. Rodzice w naturalny sposób unikają osób, które mogą zachowywać się niewrażliwie, aby uchronić się przed dalszym bólem emocjonalnym.
Jednak jest to czas, kiedy potrzebujesz kontaktu i wsparcia. Są rzeczy, które możesz zrobić, aby zminimalizować lub uniknąć nieporozumień i dystansu od innych.
Szukaj wsparcia
Aktywne radzenie sobie ze stratą dziecka jest ważne dla zdrowego przeżywania żałoby, a nie tłumienie żalu lub zaprzeczanie. Rodzice, którzy czują się najbardziej wspierani w tym czasie, to ci, którzy mają przyjaciół lub krewnych, którzy są dla nich dostępni w celu uzyskania pomocy logistycznej, np. w załatwianiu spraw, bez konieczności używania słów, które mogą, ale nie muszą, pocieszać.
Niektóre rzeczy mogą pomóc w przepracowaniu żałoby:
- Docieraj do zaufanych osób i informuj ich, czego potrzebujesz w zakresie wsparcia. Na przykład: „Nie chcę o tym rozmawiać, ale gdybyś mógł wpaść do sklepu spożywczego w drodze do opieki nad Olivią, byłoby to bardzo pomocne”.
- Dołącz do grupy wsparcia dla rodziców, którzy zmagają się ze stratą dziecka lub ciążą.
- Otwarcie rozmawiaj ze swoim partnerem o swoim smutku.
- Zasięgnij terapii, jeśli potrzebujesz wskazówek w procesie żałoby lub pomocy w komunikacji z partnerem.
Sposoby pomocy pogrążonym w żałobie rodzicom
Wiedza o tym, jak rozmawiać i wspierać rodziców, którzy stracili dziecko w wyniku poronienia lub porodu martwego dziecka, może być bardzo trudna. Oto kilka rzeczy, o których warto pamiętać:
- Zapytaj ich wprost, jak możesz pomóc. Mogą nie wiedzieć, o co Cię poprosić, lub mogą niechętnie prosić o pomoc. Jeśli tak jest
- Przejmij inicjatywę i zapewnij praktyczną pomoc, o której wiesz, że będzie pomocna, na przykład podrzucając im domowe jedzenie lub odbierając dla nich artykuły spożywcze.
- Wiedz, że ich potrzeby mogą zależeć od wyznawanych przez nich wartości lub czynników wielokulturowych. Jeśli na przykład wyemigrowali z Indii, mogą nie szukać wsparcia, ponieważ nie chcą się martwić i obciążać swojego otoczenia. Nie zakładaj jednak, że żałoba minęła, jeśli nie zwrócą się do Ciebie o pomoc.
- Pocieszaj słowami wyrażającymi empatię. Nie mów rzeczy, które mają na celu poprawę samopoczucia rodziców, takich jak „Może tak miało być” lub „Będziesz mieć więcej dzieci” lub „Przynajmniej masz już jedno dziecko”.
To, czy para ma dzieci, czy planuje je mieć, to kwestia bardzo osobista i pełna emocji. Najlepiej unikać pytania pary, czy planuje mieć dzieci, ponieważ nigdy nie wiadomo, czy poradziły sobie już z porodem martwego dziecka lub utratą ciąży.
Pozwól sobie na żałobę
Utrata dziecka pozostawia w Twoim życiu rozdzierającą serce pustkę. Ważne jest, aby dać sobie czas na żałobę, abyś mógł wyleczyć się najlepiej jak potrafisz i spojrzeć w przyszłość, aby kontynuować zdrowe życie.
