Żaden nastolatek nie marzy o zostaniu bezdomnym, uciekając przed ludźmi, którzy powinni się nim opiekować i chronić. Jednak według National Runaway Switchboard każdego roku od 1,6 do 2,8 miliona nastolatków ucieka z domu. Wiele z tych nastolatków doświadcza przemocy seksualnej, fizycznej i emocjonalnej. Biegną w poszukiwaniu bezpieczeństwa, ale zamiast tego uciekają prosto w otchłań niebezpiecznych drapieżników poszukujących bezbronnej młodzieży, która tęskni jedynie za wygodą troskliwego ciała.
Przyczyny ucieczki z domu
- 47% nastoletnich uciekinierów zgłosiło, że mieli konflikt z rodzicem lub opiekunem.
- Około 50% nastolatków stwierdziło, że rodzice wyrzucili ich z domu lub nie obchodziło ich, że wyszli.
- 80% młodych ludzi zgłosiło przemoc seksualną lub fizyczną przed ucieczką.
Wszystkie informacje statystyczne z National Runaway Switchboard.
Choroba psychiczna
Depresja:Nastolatki, które popadają w depresję, mogą mieć trudności z podejmowaniem decyzji i mogą działać pod wpływem impulsu. Ponieważ nastolatek z depresją może nie rozumieć kłębiących się w nim emocji i myśli, może winić za swoje problemy rodziców. Prowadzi to do fałszywego przekonania, że bycie z dala od nich rozwiąże wszystkie ich problemy.
Zaburzenie opozycyjno-buntownicze: Innym zaburzeniem psychicznym, na które cierpi wiele nastoletnich uciekinierów, jest zaburzenie opozycyjno-buntownicze, zwane także zaburzeniami zachowania. Trudno im być posłusznymi władzy i będą działać w odwecie wobec każdego, kto spróbuje im powiedzieć, co mają robić. Ich działania są impulsywne i czasami mogą stanowić zagrożenie. Uciekają, bo nie chcą przestrzegać niczyich zasad poza swoimi.
Nadużywanie substancji psychoaktywnych
Według strony internetowej TroubledTeenSearch.com 71% ankietowanej młodzieży ulicy w Los Angeles nadużywało narkotyków i/lub alkoholu. Substancje te działają na umysł podobnie jak osoby chore psychicznie, prowadząc do impulsywności i słabych umiejętności oceny sytuacji. Nie tylko skłania to wielu nastolatków do ucieczki, ale także wpędza ich w życie pełne narkotyków, alkoholu, przestępczości i przemocy na ulicach.
Trudności w okresie dojrzewania
Nastolatkom czasami trudno jest wyrazić swoje myśli i emocje. Może to spowodować, że poczują się bezsilni. Aby odzyskać tę kontrolę, czują, że muszą wyrwać się z łańcuchów rodziców i władzy. Czują, że jeśli poradzą sobie sami, będą w stanie pokazać wszystkim, jak wiele naprawdę wiedzą.
Nastolatkowie uciekający z domu zwykle uciekają przed czymś, czemu nie mogą stawić czoła. Może to być separacja rodziców, orientacja seksualna, znęcanie się w szkole i inne traumatyczne wydarzenia. Nastolatki nie uciekają, żeby zwrócić na siebie uwagę, ale żeby uciec od realiów świata, którego się boją lub są wyczerpane życiem. Chcą uwolnić się od dewastacji i znaleźć nowe szczęście.
Życie na ulicach
Według National Runaway Switchboard większość uciekinierów wraca do domu w ciągu 48 godzin do tygodnia i zazwyczaj zostaje u przyjaciół. Jednak im dłużej nastolatki pozostają z dala od domu, tym większe jest ryzyko, że staną się ofiarami sprawców (znęcania się i napaści). Udział w gangach, nielegalna działalność i samobójstwa to możliwe skutki bezdomności.
Pomoc dla uciekających nastolatków
Jeśli jesteś uciekinierem, nie musisz już uciekać. Możesz uzyskać pomoc. Zadzwoń pod numer 1-800-RUNAWAY. Mają ludzi, którzy pomogą Ci znaleźć schronienie i pomoc, której potrzebujesz, aby wrócić na właściwą drogę, nawet jeśli nie jest to dla Ciebie dom.
Jeśli chcesz wrócić do domu, ale nie masz pojęcia, jak się tam dostać lub po prostu nie masz pieniędzy, National Runaway Switchboard ma program, który pomoże Ci wrócić do domu bezpłatnymi liniami autobusowymi Greyhound. Po prostu zadzwoń pod ich numer, aby uzyskać pomoc.
Wskazówki dla rodziców dotyczące radzenia sobie z niekontrolowaną sytuacją
Jeśli podejrzewasz, że Twój nastolatek uciekł, wykonaj następujące kroki:
- Zadzwoń do jego znajomych i zapytaj, kiedy ostatni raz go widzieli.
- Odwiedzaj lokalne miejsca spotkań lub możliwe miejsca, w których mógł być.
- Sprawdź jej pokój i rzeczy, aby znaleźć jakieś wskazówki na temat miejsca jej pobytu.
- Zadzwoń na policję i zgłoś zaginięcie osoby.
- Zdobądź identyfikator rozmówcy na wypadek, gdyby zadzwonił nastolatek.
- Zadzwoń do lokalnych schronisk, aby sprawdzić, czy się z nimi skontaktował, i poproś o dalsze informacje, do kogo zadzwonić.
- Zadzwoń pod numer 1-800-RUNAWAY, aby uzyskać więcej informacji na temat planu działania.
Jeśli zadzwoni Twój nastolatek
Zachowaj jak największy spokój, gdy zadzwoni Twój nastolatek. Pokaż, że naprawdę się o nią troszczysz i zależy Ci na niej. Namawiaj ją, żeby wróciła do domu, ale też jej słuchaj. Wiele nastolatków chce po prostu mieć szansę, aby zostać wysłuchanym. Powstrzymaj się od mówienia nastolatkowi niczego negatywnego, na przykład: „Kiedy wrócisz do domu, zostaniesz uziemiony”. Potraktuj tę ucieczkę jako poważny znak, że coś jest nie tak i że Twój syn lub córka potrzebuje pomocy.
Kiedy nastolatek wraca do domu
To bardzo emocjonalny i wrażliwy czas, kiedy uciekinier wraca do domu. Boi się wejść do drzwi, ponieważ nie wie, czego się spodziewać. Zrozum, że było to dla niego równie traumatyczne, jak dla ciebie. Poświęć ten czas, aby pokazać nastolatkowi, że jesteś gotowy pokonać wszelkie trudności, jakie on doświadcza, i że przyjmujesz jego powrót z otwartymi ramionami. Oto kilka innych wskazówek:
- Wysłuchaj nastolatka i zapewnij mu wszelką pomoc, jakiej może potrzebować od czasu jego nieobecności, np. pomoc lekarską i/lub poradnictwo.
- Zadzwoń do wszystkich osób, z którymi kontaktowałeś się w sprawie jego zniknięcia, aby poinformować ich, że jest w domu.
- Podejmij świadomy wysiłek, aby pokazać, jak wdzięczny jesteś za to, że masz go w domu, że go kochasz i chcesz się nim opiekować tak, jak on pragnie, żeby o ciebie dbano.
- Jeśli Twój nastolatek jest buntowniczy, skontaktuj się z lokalną linią pomocy.
