Niemiecka porcelana jest pożądana przez kolekcjonerów od prawie trzech stuleci. Chociaż poznanie chińskiej porcelany wyprodukowanej w Niemczech może zająć całe życie, rozpoczęcie od podstaw pomoże Ci zrozumieć, jak rozpoznać i ocenić poszczególne egzemplarze.
Historia Niemiec i Chin
Po pierwsze, terminy porcelana i porcelana są używane zamiennie. Receptura ceramiki była pilnie strzeżoną tajemnicą przez ponad 350 lat, a jej produkcją i eksportem zajmowały się wyłącznie chińskie warsztaty. W 1708 roku Johann Friedrich Bottger, niemiecki alchemik, natknął się na sekret wytwarzania twardej porcelany. Na podstawie tego odkrycia August Mocny Saksoński założył fabrykę porcelany w Miśni, najstarszą istniejącą do dziś niemiecką fabrykę porcelany i okazjonalnie produkującą niemieckie kufle do piwa.
Twórcy antycznych niemieckich Chin
Wraz z sukcesem Miśni nastąpiło otwarcie kilkudziesięciu fabryk porcelany, gdy władcy różnych niemieckich krajów związkowych i regionów rywalizowali o dominację na rynku europejskim i amerykańskim. Wiele znanych nazwisk w branży porcelany rozpoczęło działalność w Niemczech w tym czasie.
- Porcelana Frankenthal została założona w 1755 roku w Frankenthal w Niemczech i słynęła z wyszukanych figurek. Fabryka rozkwitła w XVIIIthwieku i chociaż wydano kilka kopii oryginalnych egzemplarzy, oryginalna fabryka Frankenthal już nie działa. Postacie można rozpoznać po twarzach przypominających lalki i łukowatych podstawach. Wartości są zwykle wysokie i zwykle przekraczają 3000 dolarów. Na odwrocie znajduje się lew lub korona na cześć domu królewskiego.
- Konigliche Porzellan Manufaktur znana jest również jako K. P. M. Firma została założona w 1763 roku przez Fryderyka Wielkiego, który był przekonany, że najlepsza porcelana na świecie pochodzi z Niemiec. Znaki od tyłu różnią się od prostych linii po berła, korony i kule. Firma produkowała zastawę stołową, figurki i przedmioty z XVIIIwieku, które były delikatnie formowane i ręcznie malowane. K. P. M. porcelanę nadal można kupić za mniej niż 100 dolarów, chociaż jej wartość może również przekraczać 1000 dolarów lub więcej.
- Przez prawie sto lat miśnieńska porcelana produkowała najwyższej jakości porcelanę w Europie. Częścią sukcesu Miśni były wspaniałe dekoracje zastosowane w dziełach takich artystów jak Johann Horoldt, Johann Kandler i Michael Victor Acier. Blue Onion firmy Meissen została wyprodukowana w połowie XVIII wieku i jest jednym z najczęściej kopiowanych i reprodukowanych wzorów antycznej porcelany. Co ciekawe, w niebiesko-białym wzorze nie ma cebuli, a jedynie stylizowane astry, piwonie, brzoskwinie i granaty, które mylono z cebulą. Ceny starej Miśni mogą być niezwykle wysokie, a nawet mniejsze sztuki mogą kosztować 3000 dolarów lub więcej. Opanowanie stempli miśnieńskich wymaga lat nauki, ponieważ istniało wiele odmian „skrzyżowanych mieczy”, a kopii i fałszerstw było jeszcze więcej. Strona internetowa artiFacts zawiera kilka doskonałych przykładów autentycznych znaków.
- Villeroy & Boch zajmuje się produkcją porcelany i naczyń ceramicznych od XVIIIwieku i nadal są one obecne na rynku. Możesz zobaczyć ich stemple i wrażenia, między innymi „Made in Germany”, „Mettlach” i „V&B”.
Na początku XIX wieku wiele oryginalnych niemieckich fabryk porcelany zaprzestało produkcji. Po odkryciu dużych złóż kaolinu w rejonie Selb w Bawarii rozpoczął się nowy rozdział w historii niemieckich fabryk porcelany. Porcelana produkowana w tamtych czasach w Niemczech była przeznaczona raczej dla ogółu ludności niż dla szlachty i arystokratów. Wiele firm założonych od połowy do końca XIX wieku nadal produkuje piękną niemiecką porcelanę o dobrze znanych nazwach, takich jak Goebel, która została założona w 1871 roku i jest najbardziej znana z figurek Hummel przedstawiających niemieckie dzieci. Znaczki Goebela zawierały imię, koronę, księżyc i pszczołę. Ceny figurek Hummela mogą zaczynać się od 20 dolarów, chociaż rzadkie egzemplarze kosztują tysiące dolarów.
Wyprodukowano w Niemczech? Stare czy nowe?
Identyfikacja niemieckich Chin wymaga badań, cierpliwości, nauki i praktyki. Dany egzemplarz może mieć określony kolor, kształt lub element konstrukcyjny, który jest wskazówką dla fabryki, która go wyprodukowała, ale najbardziej niezawodnym sposobem ustalenia, czy porcelana została wyprodukowana w Niemczech, jest stempel od tyłu.
- Stempelki to znaki pojawiające się na spodniej stronie ceramiki w celu identyfikacji producenta. Znaczek może być narysowany ręcznie, odbity lub nacięty (wciśnięty w glinę ceramiczną). Znaczek znajduje się zazwyczaj pod glazurą i często przedstawia symbol lub nazwę firmy.
- Backstamps może również wskazywać rok produkcji na podstawie kształtu znaczka, a firmy często zmieniały znaczki, aby odzwierciedlić nowego właściciela lub aktualizacje.
- Nazwę „Made in Germany” po raz pierwszy zastosowano w 1887 r. w celu odróżnienia porcelany niemieckiej od porcelany angielskiej, która była bardzo popularna i konkurencyjna wśród brytyjskich producentów. Jednak gdy na porcelanie wytłoczono napis „Made in Germany”, kupujący postrzegali to jako oznakę doskonałości i często go wybierali, ponieważ zazwyczaj oznaczało to, że egzemplarz był dobrze zaprojektowany i niedrogi.
- W 1949 roku rząd Niemiec Wschodnich kazał swoim firmom używać „Made in Niemieckiej Republiki Demokratycznej” lub „Made in NRD”. Zachodnioniemieckie firmy zmieniły swoje oznaczenia na „Made in West Germany”. Kiedy Niemcy zjednoczyły się w 1989 r., przywrócono stempel „Made in Germany”.
- Kolejnym problemem, który należy wziąć pod uwagę przy identyfikacji niemieckiej porcelany, jest to, że na przestrzeni wieków Niemcy składały się z różnych państw. Bawaria, Saksonia, Prusy i inne regiony również reprezentują porcelanę wyprodukowaną w Niemczech. Być może nie widzisz oznaczenia „Made in Germany”, ale przedmiot mógł zostać tam wyprodukowany.
- W szczytowym okresie produkcji pod koniec XIX wieku Niemcy posiadały setki fabryk i warsztatów porcelany. Wiele z ich nazw używało określenia „królewskie” lub używano ich ponownie podczas tworzenia nowych fabryk. Próba ustalenia, kto, co, gdzie i kiedy to zrobił, może być bardzo myląca. Jednym z najlepszych źródeł takich informacji jest strona internetowa Porcelain Marks and More, która zawiera pełną listę wczesnych krajów związkowych Niemiec, nazwy producentów, przegląd każdego producenta oraz obraz każdego znaku używanego przez firmę. Istnieje również sekcja dotycząca późniejszych niemieckich producentów, zawierająca te same informacje.
- Jeśli szukasz zabytkowej porcelany „wyprodukowanej w Niemczech”, według amerykańskiej służby celnej musisz kupić coś mającego co najmniej 100 lat. Kawałek porcelany mający mniej niż 100 lat można nazwać antykiem (co jest dość elastycznym określeniem), ale ze względów prawnych sygnatura stulecia jest oficjalna.
Wykrywanie podróbek i kopii
Ponieważ część niemieckiej porcelany jest rzadka i cenna, rynek został zalany podróbkami i kopiami, które mogą zwieść nowych kolekcjonerów. Nie ma jednego sposobu, aby stwierdzić, czy kawałek niemieckiej porcelany jest stary, czy nowy, ale oto kilka wskazówek, które pomogą uniknąć złej okazji.
- Antyczna niemiecka porcelana zazwyczaj nosi ślady zużycia. Poszukaj zadrapań na dolnych krawędziach lub pęknięć glazury. Jeśli przedmiot po wyjęciu z pudełka wygląda jak nowy, ale jest wymieniony jako antyk, zachowaj ostrożność.
- Każda epoka miała inny gust estetyczny, więc kolory używane dzisiaj na niemieckiej porcelanie mogą różnić się od kolorów używanych w 1870 roku. Jeśli nie masz pewności co do konkretnego egzemplarza, porównaj jego kolory z obrazami starszych egzemplarzy i uważaj na duże różnice kolorystyczne.
- Jeśli utwór wydaje się bardzo lekki lub niezwykle ciężki, może to być reprodukcja.
Najlepszym sposobem ustalenia daty porcelany jest wiedza, a jej zdobycie wymaga badań, czasu i wysiłku. Odwiedzanie muzeów, sklepów z antykami i pokazów daje możliwość zobaczenia przykładów z bliska, co może pomóc Ci dowiedzieć się, czego szukać w konkretnej fabryce. Pamiętaj – nawet eksperci czasami dają się oszukać.
Identyfikacja i przewodniki cenowe
-
Antyczne filiżanki do herbaty Gerold Porzellan Strona kolekcjonerska zawiera cenne informacje i zdjęcia rzadkiej i kolekcjonerskiej niemieckiej porcelany. Istnieją doskonałe zdjęcia do identyfikacji i nauki.
- Międzynarodowy katalog ceramiki zawiera liczne linki do niemieckich stron internetowych poświęconych porcelanie, wraz z wykazami stempli, historią i innymi informacjami o starych i nowych fabrykach.
- Katalog europejskiej porcelany autorstwa Ludwiga Danckerta to klasyczne źródło informacji, jeśli chcesz wyśledzić fabryki, historię i marki. Chociaż nakład się wyczerpał, wiele egzemplarzy jest dostępnych w źródłach internetowych, takich jak Amazon czy American Book Exchange.
- Chociaż napisany w 1876 r., Podręcznik znaków na ceramice i porcelanie zawiera listę wielu starszych stempli. Jest dostępny w bezpłatnej wersji online.
- Kovels.com zawiera listę wielu znaków dla niemieckich fabryk, ale niektóre informacje na tej stronie są dostępne wyłącznie dla członków.
Następujące przewodniki po cenach i identyfikacji są dostępne w księgarniach internetowych:
- Przewodnik po identyfikacji i wartości porcelany miśnieńskiej autorstwa Jima Harrisona i Susan Harran zawiera historię firmy, opisy egzemplarzy i wykaz artystów, którzy pracowali dla Miśni.
- R S Prusy & More Schlegelmilch Porcelain Without Cob alt autorstwa Mary J. McCaslin omawia wyroby wyprodukowane przez firmę znaną z wyszukanych porcelanowych dekoracji i ciemnoniebieskiego tła.
- Księga Miśni (książka Schiffera dla kolekcjonerów) Roberta E. Rontgena zawiera doskonałe zdjęcia i opisy rzadkich antyków z fabryki w Miśni.
- Przewodnik obrazkowy po znakach ceramicznych i porcelanowych autorstwa Chada Lage'a można kupić w Internecie i stanowi doskonały przewodnik po znakach porcelanowych w USA i Europie. Wyraźne zdjęcia i wyczerpujące listy stempli pomogą w datowaniu egzemplarza lub identyfikacji producenta.
Miłej kolekcjonowania
Niemiecka porcelana, pomimo swojego delikatnego wyglądu, przetrwała prawie 300 lat. Chociaż na niektórych egzemplarzach widnieje oznaczenie „Made in Germany”, nie należy go traktować jako jedynego przewodnika po kolekcjonowaniu porcelany. Zamiast tego poświęć czas na poznanie fabryk produkujących porcelanę i poznaj projektantów, style i historie stojące za tymi delikatnymi dziełami.
